dzień grubodzioba

zdarzył się w dzień kota. Który w Moherii jest jednocześnie dniem świstaka i dniem świra, jak to zwykle bywa w Moherii.
Było tak. Rozkosznie gawędziłam sobie na czacie z Arboretum Lądek Zdrój, gdy o okno pierdzielnął ptak, Weganka wyskoczyła na śnieg i przyniosła grubodzioba.
Grubodziób został zaklatkowany w poszczurzej klatce i poddany pięciominutowej obserwacji. Był cudownie śliczny, ale nie zrobiłam mu dobrego zdjęcia, ponieważ okazał się nieuszkodzony, żywotny i musiał natychmiast zostać wypuszczony.

Foss zjadł kilka piórek.

ommmnomnom.
Arboretum zapytało, czy mogłabym na jego stronę napisać kilka artykułów. Jakich? Podało tematy: "jakie rośliny uwielbiasz, jak opiekujesz się rododendronami, jak pielęgnować ogród".
O. Bardzo chętnie napiszę, także tutaj, jak pielęgnować ogród. Niebawem... bo dzisiaj chciałam odpocząć od ogrodowych tematów i napisać wpis jak list, którego nie napisałam. Jak rysunki, których nie narysowałam.
Trawowy konkurs się zakończył, prace można obejrzeć tutaj, a wkrótce- przeczytać moje omówienie.
Zakończył się także konkurs na blog roku. Śledziłam go dość umiarkowanie, i teraz żałuję. Bo zniknęły mi gdzieś w czeluściach blogosfery cudowne, niepowtarzalne blogi, które się nie załapały. A wygrały... te co zwykle.  Czyli niejako nijakie, bardzo bezpieczne i wcale nie dobrze napisane.
Oczywiście Zorka jest poza wszelkim podejrzeniem. Zorka jest zasłużenie doceniona, jest idealna- tematyka, wrażliwość, literackość. Przeczytałam całego jej bloga i ani jedno słowo mnie nie zawiodło.
Ale gdybym miała wybierać, tylko spośród nominowanych, między Panią Niteczką a Rudomi... to wybrałabym Rudomi, i nie dlatego, że jest o kotach. To po prostu ładny, empatyczny, sprawnie pisany blog. Chociaż należałoby chyba stworzyć kategorię blogów o kotach... bo tyle jest fantastycznych blogów o kotach;-)
Żałuję, że nie nominowano Ori... bo bloguje w tak słusznej sprawie.
I, żeby nie zanudzać, to, co wyłowiłam, co mi zostało w ulubionych, co czytam i co może wam się spodoba: Światło z Północy- Szwedzi mogliby się wiele o sobie dowiedzieć; Frustratka i, tropem Frustratki: Dziwka, Ratunku Co Robić, koszmary architektury.
Serdecznie polecam, chociaż bywa hardo. Ale ja tak lubię, tak naprawdę. Nawiązując do moich problemów z linkowaniem badziewia, koszmary a. bardzo ładnie je rozwiązały:
"Autorzy tego dzieła są z niego dumni, żeby nie powiedzieć, że się chwalą ( skoro opublikowali go w internecie) - więc bez żadnych skrupułów podaję ich nazwiska do publicznej wiadomości. "
I ok. To ja też następnym razem bez skrupułów.
A jury bloga roku zawiodło mnie ostatecznie, przyznając wyróżnienie Kasi Tusk z uzasadnieniem:
"za pokazanie, że nie trzeba wydawać wiele, by prezentować się elegancko i z klasą" (o fak. Byłam i widziałam, ile ta lasia wydaje na ciuchy).
Oraz: "za otwartość i partnerskie relacje z czytelnikami pomimo bycia osobą publiczną" (o szit fak. OSOBOM PUBLICZNOM.)
No, to ja już nie wiem.
Czytam blogi, nie mam potrzeby czytać czego innego.

Ejjj... co nam zabrałaś???
Przedwiosenny spokój panuje w Moherii. Na dworze grubodzioby i mazurki pożerają tony pożywienia, sierpówki  gruchają wiosennie, sikorki tak samo, a w domu...

No ooobudź się!

I Puszek po całodobowym rwaniu kocic:

Brudny, ale w adekwatnej kolorystycznie obróżce z adresatką jak talizman.

J... niutki Prezes spacyfikowany na miazgę za pomocą rzecznika TOZ, prawniczki karmicielki i groźby telewizorni na łosiedlu. 

Ekostraż zapytała, czy nie chciałabym być DT dla kyciów. Oj, jak bym chciała. Ale: TP powiedział, że wobec tego nie będzie mieszkał; nie ogarnę niewychodzenia małych kotów; moje futra nie są szczepione; kocury nie kochają małych kyciów, a nawet panicznie się ich boją (feromony???) i kiedyś tak nasz kochany Zyzio poooszedł i  nie wrócił, jak w domu były kotki... to są wymówki czy problemy do rozwiązania?

W Moherii każdy dzień jest też światowym dniem weganizmu.

 Dzień wegańskiego pączka był niezwykle pączkodajny i pączkożerny. Pączki vegan są zdecydowanie dietetyczne i można ich zjeść 15 np.

 Dzień wegawalentego zaowocował tortem czekoladowym z wiśniami.

I był to najpyszniejszy tort, jaki jadłam... od lat. Słyszysz, Weganko? I mam nadzieję, że będzie on początkiem wegańskiego bloga.

A dzień świstaka, i owszem. Rok temu o tej porze też były w domku i na blogu pierwiosnki kubkowate i narcyzy 'Bridal Crown'. Tu jeszcze na tle IKEA.

I światło piękne jest.

...

Pozdrówka, Megi.
PS. link do torta, warto się nie bać weganizmu: http://puszka.pl/przepis/6460-weganski_tort_czekoladowy_z_wisniami.html