Jak dbać o ogród, odc. 3- odwadnianie.

Oto post z cyklu "ogrodowego".

O wiele łatwiej jest ogród PODLAĆ, niż poradzić sobie z nadmiarem wody.

Trzeba ją dokądś odprowadzić, ale trzeba też mieć gdzie.

Jeżeli jest to woda opadowa, czyli okresowa, zadanie jest stosunkowo łatwe- odprowadzamy ją od fundamentów budynku za pomocą rur drenażowych lub odpowiedniego ukształtowania powierzchni.  Musimy tylko pamiętać, ze nie wolno odprowadzić jej do kanalizacji ogólnospławnej, na działkę sąsiada ani do rowu melioracyjnego czy cieku wodnego (jeżeli nie mamy odpowiedniego pozwolenia).

Możemy rozsączyć ją w glebie na działce (dziurkowane rury drenażowe owinięte geowłókniną i ułożone ze spadkiem w wykopie wypełnionym żwirem), odprowadzić do studni chłonnej położonej na działce lub do zbiornika (okresowego lub stałego stawu, zbiornika na deszczówkę).

ktoś pamięta takie rurki drenażowe?

Taki zbiornik jest dodatkowo rezerwuarem wody na okres suszy, a wykopanie stawu obniża poziom wody gruntowej.

przy okazji można kogoś ucieszyć;-)

To właśnie woda podskórna i gruntowa może  stanowić prawdziwy problem. Jeżeli jej poziom jest wysoki, to nie ma jej gdzie odprowadzić- studnia chłonna jej nie przyjmie, cała okolica jest przesączona wodą, korzenie rosnących w niej roślin nie mają dostępu powietrza i zamierają.

Przykład różnic we wzroście drzew rosnących w prawidłowych warunkach tlenowych (na pierwszym planie) i długotrwale zalewanych wodą (cd. szpaleru). Te podduszone są niższe, mają cieńsze pnie i szybciej kończą okres wegetacji.

Co robić, droga redakcjo?

1. Przed nawiezieniem na działkę ziemi urodzajnej trzeba rozluźnić (głęboko zaorać) ubitą warstwę gleby, bo  być może to ona jest odpowiedzialna za stagnowanie wody. Przy okazji należy pozbyć się gliny itp. nieprzepuszczalnych odpadów.

2. Następnie można podwyższyć poziom gruntu, co może okazać się niewystarczające dla drzew, ale krzewy i byliny ukorzenią się dobrze już w kilkudziesięciocentymetrowej warstwie. Przy sadzeniu drzew warto zastosować elementy doprowadzające powietrze do korzeni, choćby rurę drenarską owiniętą dookoła bryły. Należy dodać do gleby dużo piasku rzecznego, rozluźniając jej strukturę.

3. I wreszcie- odpowiednio dobrać rośliny.  I, niestety, wybór jest o wiele mniejszy, niż w przypadku tych znoszących suszę.

Wszystkie szybkorosnące chaszcze o dużej powierzchni parowania osuszają glebę.
Pnącza fantastycznie osuszają fundamenty, za to korzenie wierzb, jesionów, topoli i innych drzew łęgowych zarastają rury drenarskie.
I już.
Takie to banalne, tylko zastosować;-)))
Kilka zdjęć roślin, które polecam- z nadzieją, że jeszcze tu nie występowały (na wszelki wypadek bez butków;-p)

sosna, o dziwo.

metasekwoja chińska, na suche też się nadawała.

cypryśnik błotny, w szacie jesiennej,

i jego korzenie oddechowe. Dzięki nim radzi sobie z wymianą gazową w terenie zalewowym.

skrzydłorzech kaukaski

grujecznik japoński

jakie on ma piękne listki^^

wierzba, każda

a to jest czeremcha, wbrew pozorom!

jej kwiaty...

... i czerwonolistna odmiana 'Colorata'.

klon jesionolistny 'Odessanum'

dereń świdwa- baaardzo polecam! Ten pokrój, rysunek nerwów liści i jesienne wybarwienie!

dereń kousa. Nie lubi wody aż tak bardzo, ale znosi.

dereń rozłogowy 'Kelseyi'. To ta niska obwódka rabaty.

hortensja kosmata...

... w towarzystwie dębolistnej

a to- piłkowana

i ogrodowa

i dziki bez czarny^^

A co na bylinową rabatę?
Może to:

tulejnik amerykański

zwany sałatą skunksa

z rodziny obrazkowatych 

sit skupiony- czyż nie piękny, choć spontaniczny i przypadkowy?

krwawnica pospolita

pysznogłówka

wiązówka czerwona

funkia

i wszelkie kosaćce, tu syberyjskie.

a także wiele traw i turzyc- tu turzyca muskegońska.

No, nawet się uzbierało:-)
Poniżej lista.

Pozdrówka, Megi.

ROŚLINY LUBIĄCE I ZNOSZĄCE GLEBY WILGOTNE, NIEKIEDY MOKRE I PODMOKŁE

Lp.	Nazwa łacińska	Nazwa polska		Wzrost	Wymagania			Uwagi		Odmiany
1.	Chamaeceparis thyoides	Cyprysik żywotnikowaty
2.	Larix laricina	Modrzew europejski
3.	Metasequoia glyptostroboides	Metasekwoja chińska		40 m	Stanowisko słoneczne, półcieniste, duża tolerancja w stosunku do gleby.			Strzelisty pokrój -> cylindryczny, igły sezonowe, niekłujące.		‘Gold Rush’- strzelisty pokrój, igły złocistożółte, Do dużych ogrodów, parków.
4.	Picea  glauca	Świerk biały		20(30) m	Stanowisko słoneczne, wymagania wilgotnościowe i glebowe przeciętne.			Stożkowaty pokrój,  matowe, niebieskawozielone, sztywne krótkie igły. Odporny na mrozy i zanieczyszczone powietrze, wrażliwy na suszę (choruje na przędziorki)		‘Alberta Globe- ’ krzew o pokroju kulistym, niski ‘Conica’ - stożkowata, karłowata odmiana. ‘Daisy’s White’-  podobny, tylko z białymi igłami ‘Echiniformis’-  kulisty pokrój ‘Laurin’ - b. malutka odmiana, podobna do ‘Conica’. ‘Rainbow’s End’ - rośnie powoli, 2 przyrosty-  pierwszy zielony, drugi żółty. ‘Sander’s Blue’ stożkowa, niebieskie zabarwienie igieł, niska.
5.	Picea mariana	Świerk czarny								‘Nana’ - odmiana karłowa, płaskokulisty pokrój, ok. 0,5m wys., 1m szer. Igły szaroniebieskie, krótkie.
6.	Picea sitchensis	Świerk sitkajski		35 m	Świeże żyzne gleby, wilgotne powietrze.					Szeroka korona, ze wzgl. na duże wymagania nie sadzony w Polsce
7.	Taxodium distichum	Cypryśnik błotny		25 m	Stanowisko słoneczne, tolerancyjny do odczynu podłoża, gleby wilgotne, podmokłe, młode rośliny wrażliwe na mrozy.					Korona wąskostożkowata -> szeroka, czasami wykształcone pneumatofory, igły jasnozielone, sezonowe. Zastosowanie: nad wodami, w parkach.
8.	Thuja occidentalis	Żywotnik zachodni		Ok. 20 m	Duża wilgotność gleby, odporność na mróz dość duża.			Drzewo o wąskiej koronie i krótkich konarach, liście łuskowate zielone, spodem żółtawozielone lub szarawozielone.		Ponad 100 odmian ogrodowych! ‘Ericoides’- puszysty krzew o delikatnej budowie. ‘Ellwangeriana’- na początku krzaczasta, drobniejsze łuski, a wewnątrz krzewów gałązki z igłami i pośrednimi formami liści. ‘Fastigiata’- wąsko stożkowa,  do 15m wys. ‘Holmstrup’ - regularny, gęsty krzew, 3-4 m, ciemnozielony.
9.	Thuja plicata	Żywotnik olbrzymi		Do 60 m	Mniejsza odporność na mrozy, większa wilg. gleb i powietrza, stanowisko słoneczne.			Sylwetka stożkowata, młodsze gałązki zwykle zwisają. Zastosowanie: duże parki.
10.	Tsuga canadensis	Choina kanadyjska		Do 30 m	Duża wilgotność gleby i powietrza, chłodny klimat, znosi zacienienie.			Cienki pień i szeroka korona, drobne igły i szyszki. Zastosowanie : parki z korzystnym mikroklimatem, w pobliżu zbiorników wodnych.		‘Jeddeloh’-  odm. karłowa i kulista, do 1 m wys.
11.	Acer  negundo	Klon jesionolistny	10-15-(20) m			b. małe wymagania, odporny na suszę, mrozy.	Często kilkupniowy lub nisko rozgałęziony, korona szeroka,  liście złożone jasne-> żółte.		‘Flamingo’ - małe drzewo lub duży krzew, 5 m wys, 4 szer., młode liście różowe, później białopstre. ‘Odessanum’ - szeroka, nieregularna korona, liście złocistożółte. ‘Variegatum’ - małe drzewo 5-7 m, 4-6m  szer.. liście ciemnozielone z białą obwódką.
12.	Acer saccharinum	Klon srebrzysty		Do 25 m	Świeże i głębokie gleby, odporny na zanieczyszczenia powietrza i  mrozy, lecz miejsca osłonięte od wiatru.			Malowniczy pokrój soliterów, dekoracyjne liście -> żółte, drzewo parkowe, na rozległych trawnikach.		Laciniatum Wieri’ –odm. strzępolistna. ‘Pyramidale’ - odm. stożkowa
13.	Acer rubrum	Klon czerwony		15-20 m	Gleby wilgotne i kwaśne, duża odporność na mrozy.			Podobny do A. saccharinum, lecz mniejsze liście, dekoracyjne czerwone kwiaty przed rozwinięciem liści, czerwone skrzydlaki. Krótkowieczny.
14.	Alnus glutinosa	Olsza czarna		Do 30 m	Gleby wilgotne, toleruje gleby lekko kwaśne, ale także suche.			Pień strzelisty widoczny do wierzchołka, korona luźna, liście późno opadają na jesień.		‘Lacinata’ - powycinane liście
15.	Alnus incana	Olsza szara		Do 20, drzewo lub wielopniowy krzew		Duża tolerancja w stosunku do gleby i duża wytrzymałość na zanieczyszczenia powietrza, gat. pionierski, glebochronny.	Odrosty z korzeni, kora popielatoszara, zastosowanie: rekultywacja.		‘Imperialis’, ‘Pendula’, ‘Pyramidalis’ – rzadko spotykane
16.	Andromeda polifolia	Modrzewnica pospolita		Do 50 cm	Wilgotne gleby, bagna.			Niska krzewinka lub krzew, trująca
17.	Betula pubescens	Brzoza omszona		30 m	Gleby świeże, próchnicze, mokre, podmokłe, bagna, torfy.			Gęsta korona, konary wzniesione. Zastosowanie: w krajobrazie otwartym .
18.	Cercidiphyllum japonicum	Grujecznik japoński		Do 30 m	Gleby świeże, wilgotne, stanowisko słoneczne do półcienistego, duża odporność na mrozy.			Dekoracyjne sylwetka długo krzaczasta i wąska, Zastosowanie: parki, można stosować na formowane żywopłoty.
19.	Chamaedaphne calyculata	Chamedafne północna		0,5 m	Gleby wilgotne, torfowiska.			Krzew pod ochroną! Roślina trująca, nie uprawiana.
20.	Cornus alba	Dereń biały		2 m	Gleby wilgotne, stanowisko słoneczne, półcieniste.			krzew		‘Sibirica’- jaskrawe, koralowoczerwone pędy, owoce jasnoniebieskie. ‘Variegata’- białopstre liście. ‘Sibirica Variegata’- biało pstre liście, czerwone pędy zimą. ‘Aurea’- żółtozielone liście ‘Gouchaltii’- żółtopstre liście, ciemne pędy.
21.	Cornus sanguinea	Dereń świdwa		Krzew lub drzewo do 5-10 m	Tolerancyjny w stosunku do gleby i światła			Gałęzie przewisające łukowato, dekoracyjne winnoczerwone jesienne zabarwienie liści, Zastosowanie: rekultywacja, zadrzewienia krajobrazowe.		‘ Winter Beauty’- żółtoczerwone pędy zimą.
22.	Cornus sericea	Dereń rozłogowy		2 (-2,5 m)	Tolerancyjny w stosunku do gleby i światła, jednak najlepsze gleby świeże i wilgotne, stanowisko słoneczne, odporny na mrozy.			Krzew, białe owoce, liście czerwienieją na jesień.		‘Flaviramea’- pędy złociste zimą. ‘Kelseyi’- pędy żółtoczerwone zimą, zwarty krzew wys. do 70 cm, roślina okrywowa.
23.	Euonymus europaeus	Trzmielina pospolita		Krzew lub małe drzewko do 12 m	Gleby wilgotne, miejsca słoneczne do półcienistych, odporna na mrozy.			Dekoracyjne owoce i jesienne zabarwienie liści, zastosowanie: naturalistyczne grupy, szpalery, żywopłoty.		‘Red Cascade’-  szerokostożkowy pokrój, duże liście, obfite owocowanie.
24.	Frangula alnus	Kruszyna pospolita		5-7 m	Gleba wilgotna, stanowisko słoneczne, półcieniste.			Krzew z odrostami korzeniowymi,  kwiaty miododajne, wzrost szybki.
25.	Fraxinus excelsior	Jesion wyniosły		30-40 m	Gleby żyzne, zasobne w wodę (niestagnującą) i wapń, odporne na wiatr i zanieczyszczenie powietrza. Stanowisko słoneczne i półcieniste.			Cenne drewno – elastyczne, ciężkie i wytrzymałe, zastosowanie: do nasadzeń krajobrazowych i obsadzania dróg.		‘Nana’ - kulista korona, 4 m wys. ‘Pendula’- pokrój wielokrotnie zwisły .
26.	Hydrangea x macrophylla	Hortensja ogrodowa
27.	Ledum palustre (Rhododendron tomentosum)	Bagno pospolite		Do ok. 1 m	Gleby wilgotne i podmokłe, miejsca półcieniste do słonecznych.			Krzew o łukowatych gałązkach, krótkowieczny, trujący, używany jako środek przeciw molom, w uprawie nie spotykany, chroniony.
28.	Ledum groenlandicum	Bagno grenlandzkie		Do ok. 1 m	Gleby wilgotne, miejsca półcieniste do słonecznych.			Bardziej zwarty i mniej wymagający co do wilgotności podłoża.
29.	Liquidambar styraciflua	Ambrowiec balsamiczny		Do 20 m	Żyzne, świeże, głębokie, stanowisko słoneczne, mało odporny na mrozy.			Wąska korona o krótkich konarach, dekoracyjne zabarwienie jesienne – szkarłatne, fioletowoczerwone, różowe lub fioletowobrązowe.
30.	Populus canadensis	Topola kanadyjska		Do ok. 35 m	Gleby wilgotne, świeże.			Brązowe lub czerwonobrązowe zabarwienie  młodych liści.
31.	Populus nigra	Topola czarna		30 (-40)m	Gleby świeże, żyzne do mokrych.					‘Italica’- topola włoska, po ok. 20-30 lat zamiera od wierzchołka, można odnawiać cięciem.
32.	Prunus padus	Czeremcha pospolita		Krzew lub drzewo do 15 m	Gleby wilgotne, dobrze znosi zalewanie i okresowe zacienienie .			Korona wąska, kwiaty białe, drobne, pachnące, wczesny rozwój liści na wiosnę.		‘Coloratus’- purpurowe liście, różowe kwiaty.
33.	Prunus serotina	Czeremcha późna (amerykańska)		Do 25 m	Gleby żyzne wilgotne, odporna na mrozy, zacienienie, gatunek inwazyjny.			Ładne, lśniące liście, jesienią żółte.		‘Pendula’- odm. zwisła.
34.	Pterocarya fraxinifolia	Skrzydłorzech kaukaski		20 (-30) m	Gleby wilgotne, znosi długotrwałe zalewanie, światłożądny, znosi ocienienie boczne.  Młode okazy nieodporne na mróz.			Malownicza sylwetka, długie pierzaste liście opadające zielone, odrosty korzeniowe. Zastosowanie: pojedynczo dla uwydatnienie kształtu korony, potrzebuje dużo miejsca.
35.	Querqus palustris	Dąb błotny		30 (-40)m	Gleby wilgotne, kwaśne.			Prosty pień i smukła korona, ładne niewielkie i głęboko powcinane liście, czerwone na jesień.
36.	Rhododendron luteum	Azalia pontyjska		1-2(-4) m	Odporna na mrozy, tolerancyjny w stosunku do gleby.			Dekoracyjne, pachnące kwiaty, liście barwne na jesień.
37.	Ribes nigrum	Porzeczka czarna		1,5 (2) m	Wilgotne, żyzne, próchnicze, kwaśne.			Krzew owocowy z licznymi odmianami.
38.	Sambucus nigra	Bez czarny		Do 10 m	Wapienne lub azotowe gleby.			Dekoracyjne białe talerze kwiatów, jesienią liście opadają zielone, jadalne owoce.		‘Laciniata’- głęboko powcinane liście ‘Black Lace’- powcinane i purpurowe liście ‘Eva’- purpurowe liście ‘ Variegata’- białopstre liście
39.	Spiraea pseudosalicifolia	Tawuła nibywierzbolistna		Do 2 m	Gleby wilgotne, podmokłe.			EKSPANSYWNA! – rozłogi, kwiaty różowe pod koniec lata.
40.	Spiraea salicifolia	Tawuła wierzbolistna		1,5 – 2 m	Gleby wilgotne			Różowe kwiaty, w  wydłużonych wiechach.
41.	Ulmus laevis	Wiąz szypułkowy		Do 40 m	Gleby wilgotne, żyzne, świeże. Miejsca słoneczne do półcienistych,			Szeroka korona, przewisające gałązki, dość odporny na chorobę wiązów.
42.	Viburnum opulus	Kalina koralowa		Do 5 m	Gleby świeże, wilgotne do mokrych, miejsca słoneczne do zacenionych.			Odrosty korzeniowe,  dekoracyjny w czasie kwitnienia, białe kwiatostany, korale czerwonych owoców.		‘Roseum’- kulista kwiatostany złożone tylko z kwiatów płonych.
43.	Salix alba	Wierzba biała		25-30 m	Gleby świeże, wilgotne lub mokre.			Szeroka korona, konary wzniesione, kolor pędów w zależności od odmiany.
44.	Salix fragilis	Wierzna krucha		20 – 25 m	Gleby świeże, wilgotne lub mokre.			Luźna szeroka korona.		‘Bullata’- odm. kulista, krzaczasta o regularnej sylwetce.
45.	Salix x sepulcralis ‘Chrysocoma’	Wierzba płacząca		20 m	Gleby wilgotne, świeże.			Korona szeroka, pędy luźne, cienkie zwisające do ziemi, żółte, zastosowanie: nad wodami, na dużym trawniku
46.	Salix triandra	Wierzba migdałowa		Krzew lub drzewo do 10 m	Gleby wilgotne, świeże.			Kora łuszcząca się charakterystycznie, wierzba użytkowa: wikliniarska, faszynowa, pszczelarska.
47.	Salix purpuraea	Wierzba purpurowa		Krzew 3-5 m	Duża tolerancja do żyzności i wilgotności gleby.			Pędy cienkie i czerwone, wierzba wikliniarska, stosowana do umacniania brzegów rzek i potoków.
48.	Salix viminalis	Wierzba wiciowa		Wysoki, szeroki krzew,  5-10 m	Gleby świeże, wilgotne lub mokre.			Używana na faszynę oraz wykorzystywana w koszykarstwie.

Niskie drzewka

 Średniej wysokości drzewa

Wysokie drzewa