jeden taki tydzień w roku

no, może dwa.
I to nie jest TEN tydzień.
Zdecydowanie nie.
Zima zła, wczoraj na kijkach odmarzły mi części ciała i w ogóle dopiero dzisiaj odtajałam, mimo licznych rozgrzewaczy i goracej rywalizacji;-)))
Tym bardziej warto przypominieć sobie...
że już niedługo...
nastąpi ten tydzień...
kiedy zakwitną lasy...
(i przyjedzie Ania M., bo ten wpis ma ją PRZYWABIĆ w najlepszym na spacer momencie).
Najpierw zapanuje w nich przebiśniegoza. (btw- czy wiecie, że w UK można ułożyć sobie plan wycieczek z przebiśniegiem w tle?)
Ziemia nasączy się wodą z pobliskich rzek. Lasy grądowe, w których rośnie bogata flora geofitów, są często związane z dolinami rzecznymi. Nie tak, jak łęgi- przez płynącą wodę, ale przez żyzne, próchniczne, głównie brunatne gleby.
(zatem oczywiste jest, że większość takich lasów rośnie na Południu i Zachodzie Wrocławia;-)))
- jeżeli już mówimy o Wrocławiu, bo w ogóle grądy stanowią ok. 40% lasów w Polsce-
i równie oczywisty jest fakt, że większość takich gleb jest wykorzystywana rolniczo. Dlatego grądy zachowały się w miejscach trudno dostępnych- jak zakola rzek odcięte starorzeczem, sfałdowania rzeźby terenu- lub wykształciły się wtórnie, np. na siedliskach zastępczych po osuszeniu łęgów, w parkach podworskich.)

To jest resztka lasu łęgowego,

ale w tle widać grąd.

A to są piękne i wytęsknione krajobrazy po drodze do grądu.

Zazielenią się żyzne pastwiska.

I pola. Pola się zazielenią.

Główne gatunki lasotwórcze to grab i dąb, w domieszce występuje klon, lipa, świerk.

 W kwietniu grąd jest świetlisty i przezierny

więc runo szaleje, kwitnie!

Runo jest w ogóle bogate. Za wiki:
ChO. [gatunki charakterystyczne dla rzędu] Fagetalia sylvaticae: piżmaczek wiosenny Adoxa moschatelina, czosnek niedźwiedzi Allium ursinum, zawilec żółty Anemone ranunculoides, sałatnica leśna Aposeris foetida, kopytnik pospolity Asarum europaeum, jarzmianka większa Astrantia major, żurawiec falisty (mech) Atrichum undulatum, turzyca leśna Carex sylvatica, kokorycz pusta Corydalis cava, kokorycz wątła Corydalis intermedia, kokorycz drobna Corydalis pumila, wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum, nerecznica samcza Dryopteris filix-mas, wilczomlecz migdałolistny Euphorbia amygdaloides, wilczomlecz słodki Euphorbia dulcis, dzióbkowiec bruzdowany (mech) Eurhynchium striatum, ziarnopłon wiosenny Ficaria verna, złoć mała Gagea minima, gajowiec żółty Galeobdolon luteum, przytulia wonna Galium odoratum, niecierpek pospolity Impatiens noli-tangere, zdrojówka rutewkowata Isopyrum thalictroides, groszek wiosenny Lathyrus vernus, lilia złotogłów Lilium martagon, tojeść gajowa Lysimachia nemorum, szczyr trwały Mercurialis perennis, prosownica rozpierzchła Milium effusum, gnieźnik leśny Neottia nidus-avis, czworolist pospolity Paris quadrifolia, zerwa kłosowa Phyteuma spicatum, kokoryczka wielokwiatowa Polygonatum multiflorum, pierwiosnek wyniosły Primula elatior, miodunka ćma Pulmonaria obscura, miodunka plamista Pulmonaria officinalis, jaskier kaszubski Ranunculus cassubicus, jaskier kosmaty Ranunculus lanuginosus, żankiel zwyczajny Sanicula europaea, trędownik bulwiasty Scrophularia nodosa, czyściec leśny Stachys sylvatica, przetacznik górski Veronica montana, fiołek leśny Viola reichenbachiana.
Nie odlinkowuję, może się przyda.
I to wszystko, wszystko można znaleźć w marnym lasku pod miastem! no, poza gnieźnikiem i pierwiosnkiem.
Oraz przebiśniegi.
Kiedy minie ich czas, czas złoci i ziarnopłonów, robi się najpiękniej.
Zakwitają delikatne zdrojówki.

Za chwilę- zawilce gajowe.

 I prawie równoczesne, ale rzadsze zawilce żółte.

Pojawiają się dwubarwne miodunki.

I wreszcie- kokorycze.

Odmiana biała jest rzadsza, ale w niektórych miejscach- całkiem liczna.

Fioletowe przybierają różne odcienie, od lila do purpury.

 

Czasem wszystko kwitnie naraz, jak wiosną 2013, z niej pochodzą zdjęcia.
Jeżeli tegoroczna zima się przedłuży, też tak będzie.

 Tak tu sobie napisałam, żeby, jak zwykle, powiedzieć, że:
- wszędzie jest pięknie
- i nie trzeba daleko szukać
- na Południu Wrocławia jest pięknie szczególnie;-)
- szczególnie pięknie jest wiosną, kolejną wiosną zrobię kolejne zdjęcia, i te będą się kurzyć,
- bo już za tą wiosną tęsknię,
- a w ogóle to niedawno słyszałam od jednej wrocławianki, że nigdy nie była w grądzie O_O
No i żeby zaprosić Anię M. i innych na ten wyjątkowy spacer.
Gdzieś tak w okolicach połowy kwietnia.

***

A później nadchodzi czas groszków, czosnków i lilii...
Fotki robiłam w lesie koło Kamionnej, Jarnołtowa (autobus prosto z dworca!!) i w parku podworskim w Borzygniewie.
W Borzy było jeszcze coś, więc, z wiadomych przyczyn...

o matkoboska.

 W okolicach bliższego narożnika, zdjęcia i rycina skądinąd.

 Tak właśnie wygląda teraz pałac.

 Który kiedyś wyglądał tak.

Więcej o grądach w zakładce, a więcej prania w pralni.
Idę tam.
Pozdrówka, Megi.