Przyjechały jeżyki!

Godzina 22. Trzy dziewczyny, z transporterkami i kartonowymi pudłami, a w nich dwie samice i samiec. Szybka akcja wypuszczania uratowanych przez Ekostraż jeżyków w przyjazne kolczakom środowisko.

 Tuptuptup snifffsniffff sniffff i pomknęły w zieleninę

 napotykając po drodze skrzynki z bylinami fafafa snifffsnifffsnifff

 wcisk wcisk

 omnomnomnomnom jakie pyszne skrzynki

 (a to charakterystyczne dla jeżyków zachowanie- namaszczanie się dużą ilością spienionej śliny. Dokładnie nie wiadomo, po co.)

 Tuptuptup znikamy w gąszczu.

 Ale jesteśmy oswojeni, więc nie przeszkadzają nam jakieś tam butki po drodze wcisk wcisk.

Polarek- bulwers. Nie głaszczą kota, uwagi nie zwracają.

Puszkin szczęśliwy, jest zabawa. Punia i Nora są ponad to.

I tajemniczy ogród, pełen zapachów ciepłej nocy.

Jeżeli wasz ogród spełnia takie warunki, to jest jeżyk- friendly i polecam udostępnienie go igliwiakom, bo to dla nich bardzo ważne:

1. Lokalizacja: Wrocław lub jego okolice.

2. Potwierdzone występowanie w okolicy jeży europejskich.

3. Teren nie jest "szczelnie zamknięty" - jeże mogą się swobodnie przemieszczać i migrować w najbliższej okolicy.

4. Teren jest "zaniedbany pielęgnacyjnie" - występują w jego obrębie chaszcze roślinności i inne potencjalne naturalne schronienia dla jeży.

5. Brak w okolicy szlaków komunikacyjnych o znacznym natężeniu ruchu.

6. Teren nie jest okresowo zalewany przed wodę (podtapiany), nie znajdują się w jego obrębie zbiorniki wodne o stromych brzegach.

7. Na terenie nie są stosowane chemiczne środki ochrony roślin, a wszelkie zabiegi pielęgnacji zieleni (np. wykaszanie trawy) odbywają się z uwagą i ostrożnością.

8. Istnieje wola i możliwość dokarmiania jeży.

(tu więcej)

I moherowy ogród spełnia, co zaraz udowodnię. Od czasu zawilców i czosnków nie pisałam albowiem, co w nim. Może ktoś się zainspiruje i zapragnie nowej roślinki.
Zmienia się widok zaokienny. Robię wiele, żeby nie widzieć sąsiadów, a widok jest ważną częścią wnętrza.

Mam nadzieję, że kiedyś kiedyś nie będzie domu, a nad ruinami będzie górował trzydziestometrowy buk...;-p
Wydawało się, że jest przejrzyście i bezroślinnie, a proszę

I to jest oczywiście jedyny słuszny sposób na ogród, stosowany przeze mnie także w realizacjach- rośliny okrywowe, posadzone w liczbie 10 szt./m2, tworzą już w drugim roku warstwę zapobiegającą wsiewaniu się chwastów i ograniczającą utratę wody z gleby. Żaden tam trawnik, folia, kora (kora przydaje się na początku, potem ma zarosnąć). Dzięki temu nasze ogrody, a w szczególności ogród Moherii są... soczyste, to najlepsze słowo. Nie są też uciążliwe w pielęgnacji (napiszę o tym więcej wkrótce), u mnie plewienie ogranicza się do usuwania nadmiaru gajowca, melisy, no i niestety podagrycznika. Oczywiście, na kilkuset m2 ta okrywówka to inwestycja, ale opłacalna. Ogród nie znosi pustki- i wizualnie, i w kwestii pielęgnacji.
No dobrze... kwitły tulipany, bratki, serduszka, epimedia...

 ... kalina Burkwooda napełniała przestrzeń zapachem lilii. Jest już taka duża (opiera swoje wiotkie gałązki na moreli do wysokości 3 m), że nie trzeba jej widzieć, żeby wiedzieć, że zakwitła.

 Kalina praska ładnie nie pachnie, ale ma piękne zimozielone liście.

W międzyczasie zakwitł judaszowiec kanadyjski. Jest dużo bardziej odporny od południowego, nie przemarzł nam od lat. Ma już ponad 5 m wysokości, rośnie bardzo szybko i w naszym gąszczu można tylko fotografować kwiaty na tle nieba.

 Tak wygląda słynne zjawisko kauliflorii- zakwitania na pniu i grubszych gałęziach.

Po kolei rozkwitają różaneczniki- najpierw mój ulubiony 'Cunningham's White', za chwilę 'Lavendula' (naprawdę cała roślina pachnie lawendowo), 'Calsap', w kolejce jeszcze 'Roseum Elegans' i inne.

Dobry to rok dla różaneczników i azalii, kwitną obficie. Pierwsza azalia Schlippenbacha, zwana majtkową:

Zaraz po niej azalia zwana pomarańczową (TP jakieś 20 lat temu został opierniczony za ten zakup, bo miała być czerwona. Od tej pory miałam wiele czerwonych azalii, ale żadna nie robi takiego wrażenia).

Ten kontrast z bezimiennym klonem jest zamierzony;-D
No i kolejne azalie:

 Ciekawostka- Nellia sinensis, taki sobie piękny krzak:

Lilaki, różne gatunki i odmiany, rosną w Zakątku Dla Słowików, w którym jednakowoż żaden rozsądny słowik się nie zagnieżdża, bo.

Jak widać- czasem słońce, czasem deszcz. Jak deszcz, to wszystko przyspiesza wzrost i potęguje gąszcz.

 Jak słońce, to jednocześnie tropikalny upał.

 Niektórzy omdlewają aż.

(Puszek demonstruje postawę " nie nakarmiłaś mnie i umarłem. Patrz, leżę tutaj. Jak napełnisz miseczkę, to może się uratuję.")
Przypominam, że wszystko to dzieje się na działce 350 m2 razem z domem;-p Jak się chce, to... się chce.
Pozdrówka, Megi.