kartka z podróży

od kałuży do kałuży:-))
Spóźniliście się kiedyś na samolot?
Ja też nie.
Ale na prom ofszę.

o tam tam. Pojechał sobie.
Krótki facepalm

i pocieszamy się

(ojtam, to tylko antocjany i żelazo)

(no i pszeciesz nie ja to zjadłam)

 że tylko jeden dzień musimy spędzić nad polskim morzem.
Poważnie, nie pojechałabym. Nie w SEZONIE. Chociaż cóś powoli się zmienia, od lewej do prawej.

 Jeżeli już, to tylko w to miejsce. Morze wspomnień, pełna karta pamięci.
Kiedy indziej.

Hm, ten odpłynięty prom to poważne ostrzeżenie, żółta kartka.

Następnego dnia wcale nie był taki szybki.

(jest ZDECYDOWANIE po trzynastej)

 Przeżyłam podróż przez kałużę
(nie żeby coś tam, ale NIE MOŻNA WYSIĄŚĆ)

 a nawet korzystałam z jej uroków.

(opalamy się, ja oraz TP;-))

(tak, nie wyczyściłam tego syfa z obiektywa)

W Szwecji, nad Kattegat (czyli nad Morzem Północnym, ale nie w Danii) czekała na nas chatka, czyli stuga, tak naprawdę stjużka.

(To dom całoroczny. W Szwecji rzadko urządza się ogrody, a nawet rzadko kosi:-) dlatego tam nie mieszkamy.)

(A to nasz niebieski domek.)

Tak dokładnie to niezupełnie czekała:-) chyba wzbudziliśmy zwątpienie.

Pogoda? Cóż.

 I tak cztery razy dziennie.
TO właśnie miałam na myśli pisząc, że było gorąco. Było.
Nawet jeżeli przypadkiem u was jest, to jest to już inne gorąco, pachnące jabłkami i mirabelkowym octem.
Poza tym, co najważniejsze,
spotykaliśmy się z Ostrygojadem.
Były to dni nasycone emocjami
słuchałam i mówiłam, właśnie tak.

 I jadłam takie dobre rzeczy.

(usłyszałam dzisiaj, że praca w gastronomii stała się ostatnio mniej efektywna. Klienci, zamiast jeść, instagramują żarcie i czas przebywania w placówce wydłuża się nieopłacalnie. Ktoś chyba powinien pomyśleć o jakiejś apce? fotki potraw dołączone do menu, wrzucane automatem razem z zamówieniem.)

 Najlepsiejsze szwedzkie zimnioki, jeżyny zza miedzy, grzanki z kurkami (i kwiatami pietruszki! i stokrotkami), sernik na zimno... rypka osoś, jagnię (wybacz, Inkwi) i ojej.
O mujborze.
Czułam się tak zaopiekowana i otoczona uwagą.
Druga żółta kartka z podróży: ja nie robię takich rzeczy. Nie gotuję, nie sprzątam, nie karmię ludzi, nie bawię się w wydawanie przyjęć.
Chyba chciałabym znowu to robić.
Co jeszcze.
Gdzie mieliśmy pójść z Ostrygojadem, jak nie do muzeum sprzętu foto.

(mieści się w dawnej sali kinowej)

(hę?)

(to jest prywatne muzeum, a pan właściciel opowiada bardzo dużo i chętnie. Salę udostępnia mu miasto, zbiory sa jego własnością.)

(TP używa takie coś. Z tyłu liceum, z przodu muzeum.)

 Sezon wyprzedaży również został rozpoczęty.

 To kolejna rzecz, którą robię na wakacjach. Chodzę do sklepów. Bo normalnie to nie.
Tak to wygląda.
Bawię się w domek, robię zakupy, gotuję, jeżdżę na rowerze, chodzę na spacery z psami. Na wakacjach. To już chyba czerwona kartka.
W każdym razie na pewno zasługuje na czerwoną epickie grypopodobne choróbsko, które mnie dopadło. A właściwie to, że się dałam dopaść.

***

Pożegnaliśmy się z morzem (za krótko! zdecydowanie! do poprawki!)

 i ruszyliśmy doliną rzeki Ätran przez leśnopolne pagórki Hallandu, świerkowe bory Jöjngköping, rozległe pola Zachodniej Gotlandii aż na równinę nad kolejną kałużą.
Mamy zamiar odwiedzić kilka miejsc, gdzie rosną poziomki, i hmmm, może, oby, zobaczyć coś nowego.
Chyba nie powinnam się przyznawać, że wzięłam sobie coś pracowego do zrobienia:-) bo już mi przeszło myślenie, że to zrobię:-)

A w następnej kartce z podróży- o naturalnym środowisku Ostrygojadów...

pozdrówka, Megi.