co u nas.
Mały Kot znalazł nowy, dobry domek.
Właściwie
wszyscy chcieli, żeby u nas został
ale dobry domek nie zdarza się co dzień
więc trudno, Mały Kocie, dużo szczęścia,
a w Moherii pewnie za jakiś czas kolejny Kot się ulungnie...
taka karma.
 |
| (liść poładni, a fioletowe kulki gdzieś się podziały) |
 |
| (liść judaszowca) |
 |
| (tynk z bazaltowym grysem!) |
 |
| (erozja) |
Prawie bezobsługowe.
 |
| JAgnieszka:-) |
Ale co, Inkwi cała zadowolona. To co jej będziemy żałować, nie?
Nawet spacer był.
 |
| (murek jak w Szwecji. Tam wszędzie kiedyś były pola.) |
 |
| (tu też zarosło. Tak się nam zmienił krajobraz przez ostatnie ćwierć wieku. Zarosło brzeziną, dopłaty nie pomagają. Nie szkodzi, ciekawie paczeć.) |
Tyleż.
Nie lubię tych krótkich dni, skośnego słońca, złota i tak dalej. Jakoś tam się ratuję. Jeszcze trzy miesiące, trzy miesiące...
Pozdrówka, Megi.
Ja tęsknię! I do Inkwi i do Izerii...
OdpowiedzUsuńAsia
Słodziaśna kicia i piękne zdjęcia krajobrazu jesiennego.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Piękne zdjęcia , i jesień piękna u Ciebie,
OdpowiedzUsuńale najpiękniejsze są koty :-)))
żyć, nie umierać, Megi! boskie klimaty!
OdpowiedzUsuńSądząc po zdjęciach, Inkwi chodzi i przycina codziennie grzywki rudym koniom. Pewnie dlatego obchód pastwiska tak długo trwa. :-D
OdpowiedzUsuńByłaś i się nie ujawniłaś? Hmmm... Pewnie i tak miałaś mało czasu. Wybaczamy. My. Jej Wysokość Agnięcina. ( bo skoro JAGNIĘ zostało JAGNIEszką, to ja przemianowałam się na AgnięCINĘ, żeby nie było konfuzji, kiedy Inkwi woła.:-)
naprawdę chwilę byłam. I ta niedziela, ledwie się zaczęła, a tu już ciemno... miałyśmy uczciwy zamiar pójść w twoją stronę;-)
UsuńTo prawda, wszystkie mają grzywki, ale to podobno Ady robota.
Ta niedziela ze zmianą czasu? Faktycznie, ciemno się szybko zrobiło. Wcześnie wstajecie, towarzyszko. Buziaki!
Usuń"Ale co, Inkwi cała zadowolona." - wierzę, wierzę, ale i ją podziwiam ile to pracy!
OdpowiedzUsuńFajnie, że kitunia w nowym domku - cudna!
O, nowa fryzura?
OdpowiedzUsuńBardzo mi się podobają te pasy drzew mieszanych, smreki i liściaste, piękne pokrojowo.
Mój koń obraził się o taką grzywkę (córa mu tak uczyniła), ja obraziłam się na córkę, a ona na mnie. Było to w roku pańskim jakimś tam.
Pozdrówki!
Te światła w lesie są baśniowe, aż się stąpać cicho chce, aby nie spłoszyć, moze jakieś elfy leśne tam koczują w uschłych paprociach.... Pięknie masz, Megi. Lubię nastrój twoich zdjeć, ich przestrzeń, melodię. Światło. Tulę!
OdpowiedzUsuńMałyKot ma piękne oczy! Takie jak wyrak albo inna małpiatka ;) oczy, które mówią wyraźnie, że chce szyneczki, na ręce labo miziania po brzuszku....
OdpowiedzUsuńU nas takie oczy ma też MałyKot, która od czasu powicia potomstwa jest teraz MamaKot...
Pięknie tam u Was, jakby bardziej zielono niż u nas, U nas już powoli brązowo się robi...
pozdrawiamy,
m.
Nowy koci nabytek przepiękny- charakterek widać z daleka:)
OdpowiedzUsuńCojapacze Kot jak się paczy ;) czy ja dobrze pacze, kuchnia w nowej odslonie, w sensie zrobiona ta kuchnia? Pozdrowienia z Wyspy. Eve
OdpowiedzUsuńale łobuzowate fajne kocinki :) zdjęcia przyrody super, fajnie przedstawiają uroki wsi i natury.
OdpowiedzUsuńKoniska "zalotnie" przycięte, klimaty cudne :) Jagnieszki - u nas rzadko spotykane, ale najcudniejsze to te paprocie drzewiaste :)
OdpowiedzUsuńJak to fajnie spojrzeć na naszą codzienność zupełnie innym okiem... a Twój obiektyw widzi ładne nawet w liszajowatym tynku ;) Spacer był nawet i ach, dawno się z domu nie ruszałam, to dzięki Wam. Jutro będę podziwiać złoto i pasma światła w Moherii - i powiem Ci - nie są te dni takie złe ;-)) skoro robisz takie zdjęcia. No i pociągiem przecież przyjechałaś!
OdpowiedzUsuńTe dni są nawet całkiem, całkiem. Będziesz jutro we Wro?
UsuńDobrze, że Megi wycieczkę tę odbyła. Choć na zdjęciach pooglądam. Buziaki!
zapraszam do mnie, RO:-) byłam w B także dziś:-)
UsuńI, wiesz, takie tam te dni. Puszkina nie ma już całą dobę, boję się:-( co wam zrobić do jedzenia??
UsuńDziś byłam w chałupie, bo mam tłumaczenie do zrobienia. Jutro chyba jadę pod Ślężę, albo pojutrze, jeszcze nic nie wiem.
UsuńOjej, mam nadzieję, że Puszkin wróci.
zajedź, Ślęża po drodze:-) jutro jestem w domku. I. ma być ok. 14- 15. On czasem nie wraca po dwa, trzy dni, ale jak jest ciepło. Mam złe przeczucia.
UsuńPuszkin! Oooo ....
UsuńZazdroszczę WAM, że tak skrzykujecie się na odwiedzinki. Fajne to.
OdpowiedzUsuńP. Jesień w obiektywie Twoim cudowna.
Dobrej nocki życzę
Przepiękne ogrody! A kotek jaki słodki :)
OdpowiedzUsuńZdjęcia są Państwa autorstwa? Jakim aparatem?
Mały kotek przypomina, że życie jest zachwycające i że ważne jest dużo spania;). Megi, kto zamiata te wszystkie liście w Moherii?
OdpowiedzUsuńNajważniejsze, że kocię zaopiekowane i szczęsliwe! Jesienne zdjęcia lasu powalają! fantastyczne!
OdpowiedzUsuńZdziwienie na twarzy kota bezbłędne. A tak sobie o Inkwizycji myślę - jak jej tego zwierzyńca będzie przyrastać tyle w takim czasie, to co to za rok będzie! :)
OdpowiedzUsuń