A tymczasem w Moherii...

... praca powinna wrzeć, aby zakończyć się przed wyjazdem. Ale nie wrze. Trochę się nie pojechało w teren (to wiadomość dla Basi, która się zdziwi), trochę się czyta blogi, trochę się pisze.

Trochę kot przeszkadza, ten na kolanach, zwany Kminkiem, ale też Purpurkiem (od ciągłego dźwięku purpurrrrpurrrpurrrrrr, który wydaje, kiedy już uda mu się zalogować na kolanach, albo gdziekolwiek na człowieku. Kocha człowieki.), a także Świnką Z Klasą (hmmmm...). Tak czy inaczej, słodki jest:

W ogrodzie... jakby po deszczu. Zarosło:

Coś tam kwitnie:

Milin stopniowo zamienia kwiaty na strąki, a opadłe korony zjadają ślimaki. Zaczynając od delikatnych wycięć na szczycie.

Hibiskus jest niezniszczalny, po każdym deszczu otwiera oczka nowych kwiatów.

Hortensja piłkowana, Hydrangea serrata, to jedna z moich ulubionych. Bo taka subtelna i lawendowa. Trochę się te kwiaty chowają pod bujnymi liśćmi, ale cóż.
Jeszcze bardziej lubię hortensje bukietowe, wszelkie. Moje wyglądają tak sobie (szczerze: W OGÓLE NIE WYGLĄDAJĄ), głównie dlatego, że są bardzo kruche i ciągle coś im się dzieje- a to spadnie gałąź z przycinanego jaśminowca, a to zaszkodzi odśnieżanie... Pochwalę się wobec tego hortensjami z innego ogrodu- odmiana 'Grandiflora':

I dalej u mnie:

Ponownie zakwitła krzewuszka 'Variegata'. Można z niej zrobić pocztówkę:

Za dużo tych kwiatów nie ma, ale zawilec japoński:

to jedna z moich ulubionych bylin. Kochana taka, stabilna, piękna.

A trzmielina drobna, Euonymus nanus, już ładnie owocuje:

Znacie? Jeżeli nie, to zwróćcie uwagę- to jedna z niewielu zimozielonych krzewinek. Niepozorna, ale o tak naturalistycznym pokroju, że można zastosować koło zbiornika wodnego, gdzie chcielibyśmy coś zimozielonego mieć, a JAŁOWCE kiepsko i nienaturalnie tam wyglądają. Nie wspominając o TUJACH...i  nie wymawiając nikomu;-/

W deszczowej ciemności trzeba nawymyślać, żeby zrobić zdjęcie kwiatu. Może z lampą? Czasem może być.

Poza tym PO DESZCZU dużo się dzieje:

??? WTF

...

snifffff... eeeee...

- Wujku, no dokąd idziesz? Bawimy się!

- ojtamojtam...

- no chyba że na drzewie...

- dobrrrra, bedzie tego... teraz ty sobie popatrz na świat

a ja...

... będę sobie lwił. Co z tego, że na kuble.

I tak to jest u nas w Moherii. Pozdrówka, Megi.