blog na stres

Zgubiłam łyżeczkę. To była TA łyżeczka.
Kupiona w Świdnicy łyżeczka, taka do jedzenia jogurtu w terenie, noszona w torebce, znalazła się w koszu na śmieci.
Na szczęście przypomniałam sobie o tym, zanim została wykopaliskiem archeologicznym po latach spędzonych na wysypisku.
Tak to jest w remoncie. Wdeeeech, wyyyydech.
Malowanie skończone, pora na sprzątanie. Wdech, wydech.
Mały Moher też wpędza mnie w panikę. Najpierw był strasznie chory

nie jadł, odwodnił się i ledwo przeżył. Pierwszym posiłkiem, który ZJADŁ, i to prawie z betonowym chodnikiem, była upolowana przez kogoś ryjówka (tak, Fallar ma rację, koty to szkodniki w przyrodzie straszne).

Na łapce ma oczywiście WENFLON (aha- no i ciągle mówimy do niego Mały Kot albo Mały Moher, chociaż chciałam nazwać go Luk- od Luke Skywalker, ale i od Look, Spojrzenie, bo tak się ciągle GAPI;-)). Później już jadł wszystko, zabrał się do zaległych zadań

 i nawet trochę urósł.

Podjął również liczne zabawy z braciszkiem, np. w foliowanie

I mogło już tak zostać, ale wczoraj zauważyłam, że dziwnie mlaska i dużo pije. Wet orzekł zapalenie języka, które może być powikłaniem przebytej infekcji, ale też objawem leptospirozy.



LEPTOSPIROZY?


Wdech, wydech. Wdech, wydech. Wdeeeeech... głowa między kolana, wdeeeeeech...
Nie mam zdrowia do takich emocji. Nienienie. Po co mi to było. Dzieci tak nie chorowały.
I znowu czekamy, i leczymy.

A w ogródkach... czasem słońce, czasem deszcz.

A czasem jedno i drugie, bo jesień cudna, ciepła i sucha, i podlewać trzeba, coby dobrze przezimowało. Puszkin rwie kocice na motor:

:-)))
To może popatrzcie jeszcze na kwiatki jesienne. Podobno odstresowuje;-p

Słodkie i kiczowate, co? Ale różowy modny mimo jesieni.

Pozdrówka, Megi.