zemsta Mohera.

Powiedzmy, że to tylko tytuł taki;-)
Przeglądając, porządkując papiery znalazłam koncepcje, które się nie przydały. To znaczy inwestor wybrał konkurencyjne.
I co ja mam z nimi zrobić, skoro dzień mi zajęły i są?
Opublikować tu, bo przydadzą się do zilustrowania pewnego zagadnienia...

Inwestor życzył sobie ogrodu W STYLU ANGIELSKIM.
Hm. hm. hm. hm.
Zawsze, jak słyszę takie pytanie (w stylu wiejskim, japońskim, nowoczesnym...), pytam:
A CO KONKRETNIE MA PAN NA MYŚLI?
I nie dowiaduję się niczego sensownego, na czym można by się zawiesić.
W opisanym przypadku postąpiłam jak zwykle, czyli przygotowałam obrazki kolorowe, chwytliwe, wystylizowane, przedstawiające dynamiczne, płynne układy plam, brył i linii mające obrazować grupy określonych roślin, o czym dalej. Kształt, wielkość i posadowienie budynku; przebieg głównych dróg to nie moja wina. Na działce jest kilka dużych drzew, ale wiele udało się wyciąć  zawczasu lub wykończyć podczas budowy nawierzchni.

Koncepcja pierwsza:

 Rzut.

 Widok z wnętrza ogrodu na dom (nowy, ale na zewnątrz i w środku konsekwentnie wiktoriański- czerwony klinkier, piaskowiec w detalach, podziały okien, czarno- białe i miętowe kafelki, malowane na biało drewno...)

Widok z tarasu w kierunku wjazdu na działkę.

Podjazd z ledwo żywą lipą pośród bruku (swoją drogą, jak to się dzieje, że ludzie, którzy radzą sobie z urządzaniem wnętrz, doborem kolorów, wyborem mebli, tracą gust i stają się bezradni wobec skali ogrodu? zgadzając się na bezsensowny kształt, przebieg, szerokość dróg, dając się przekonać do łuskowego wzoru, na domiar złego podkreślonego czarną kostką w każdym łuku; wzoru, materiału i koloru niemającego żadnego odniesienia do elewacji ani piaskowcowych tarasów?)

Koncepcja druga:

A jak te obrazki mają się do pojęcia "ogród angielski"?
Mniej więcej tak, jak pospolite wyobrażenia o stylach ogrodowych do historycznej rzeczywistości.
Jakoś to tak się porobiło, że w renesansie ogrody były konikiem mieszkańców Italii i tam powstały najbardziej znaczące realizacje. Barok należał do Francuzów (oczywiście jedno i drugie nie bez przyczyny i socjologiczno- filozoficznego uzasadnienia), a od epoki klasycyzmu sztuka ogrodowa najpełniej rozkwitała w Anglii. Upraszczając umawiamy się na istnienie w przeszłości i obecnie "ogrodów włoskich" (podobnych do ogrodów włoskiego renesansu), "francuskich" (stylizowanych na barokowe) i "angielskich"... i z tym mamy już kłopot.
Bo angielskie ogrody ewoluowały... od założenia barokowego w pobliżu wiejskiej rezydencji, powiększonego o łąki na malowniczych pagórkach, o lasy wyjedzone przez owce z podszytu, o zagajniki będące ostoją zwierzyny... mniej więcej w taki sposób:

Forest style, ok. 1710 r.

W graniczącym z rezydencją "lasoparku" wyznaczono osie i punkty widokowe.

 Augustan style, ok. 1730 r.

Powrót do antyku.

Serpentine style, ok. 1750 r.

"Park był wypas." Tłumaczenie googla ze strony, z której pochodzą obrazky.

Picturesque style, ok. 1790 r.

Malowniczy, "piękny i wzniosły", zgodny z oświeceniowymi ideałami. Na gardenvisit.com dużo przykładów, zachęcam do analizy.

Gardenesque style, równolegle do poprzedniego.

Ogród jest ogrodem i różni się od otaczającego krajobrazu.

Landscape style, od 1794 r.

Ogród jak obraz, pierwszy plan- tło, ogród jako część krajobrazu, w dużej mierze użytkowy.

Mixed style, od 1850 r.

Eklektyczny, kolekcyjny, pod wpływem egzotyki.

" Towards the end of his career, Humphry Repton [twórca ogrodów krajobrazowych] argued that there is no more absurdity in collecting styles in a garden than books in a library or pictures in a gallery."- i tak to się zaczęło. Stylizowanie ogrodów przydomowych, które zaczęły powstawać w tym czasie, na cokolwiek. Jednocześnie "angielskie" i "chińskie", z elementami "włoskimi"...

Arts&Crafts style, od 1890 r.

Ogród, w którym z przyjemnością pracuje właściciel, zbudowany ze "szczerych" materiałów i rodzimych (lub naturalistycznie wyglądających) roślin. Ma swoje odmiany- ogród "dziki" i "geometryczny". Jak pewnie zorientowali się długoterminowi czytelnicy, idea takiego ogrodu przydomowego jest mi bliska.

NO I JAKI JEST TEN OGRÓD ANGIELSKI?

Ktoś wie?

Tak sobie myślę, że obecnie w naszej wyobraźni najbliżej mu do krajobrazowego parku, np. takiego, jak w Mużakowie. A z drugiej strony- do ogrodu Sztuk i Rzemiosł, co zilustruję fotkami z pewnej naszej realizacji:

Ścieżki w trakcie budowy, a w ogóle to pierwszy sezon ogrodu, więc tylko byliny wyglądają tak, jak powinny. Jeżeli ktoś czuje, że lubi ten styl, to odsyłam do przykładów na gardenvisit.

Jak widać, park w stylu landscape i ogród w stylu Arts&Crafts różnią się więcej niż 10 szczegółami i warto inwestora dopytać... czy woli drzewa z trawnikiem wystrzyżonym przez owce, czy raczej bylinowe rabaty. 

Cytowany inwestor wolał to i to, dlatego uznałam, że diabeł tkwi w szczegółach, czyli "angielskim" doborze roślin. Zimozielone kaliny, laurowiśnie, wiśnie ozdobne i inne drzewa "pseudoowocowe", świdośliwy, hortensje, derenie, cisy, róże, lawenda i co tam jeszcze... no i byłoby angielsko jak... sie paczy.

Ale nie.
Ale obrazky ładne, hę?

A co z zemstom?

Po ras- Moher zasypał was tymi tu informacjami  po kokardę,

po dwa- lekko się pastwił;-p i doda sobie jeszcze szczególnie "udany" fragment nawierzchni:

i odniesienie do elewacji:

buuu

A tych, którzy dobrnęli do końca, zapraszam następnym razem na WYCIECZKĘ!

Pozdrówka, Megi.