Od latarni morskiej

... no miałam rację, Dania to kraj bez internetów, w ogóle inny i ciężko się ogarnąć po powrocie.
Zdjęć się nazbierało na wiele postów, przedłużę sobie nimi pobyt:-)
i wam nadmorskie atrakcje zapewniając;-)))
Dziś wycieczka najbardziej charakterystyczna i ulubiona- do Parku Narodowego Thy.
(warto, warto. Jakbyście planowali jakąś Danię w życiu.)
Wycieczkę zaczynamy pod latarnią morską w Lodbjerg.

Z góry można namierzyć duchy drzew:-)

A następnie idziemy idziemy idziemy...
... od latarni morskiej
... w stronę wydm.
Cali zachwyceni światłem północy, kolorami zieleni/piasku/wody.
Może nawet niekolorami, zimnymi i spłowiałymi.

 

zarośla wierzbowe

wydmuchrzyca- Leymus arenarius

zdecydowanie pospolitsza niż dominująca, jak mi się wydaje, na naszych wydmach Leymus glaucus.

 

 

między wydmami- lekko zatorfione zagłębiania

 Po duńskich wydmach można chodzić i się wspinać, ale łatwe to nie jest w osypującym się, drobnym piasku.

 

 Ale ok, jest szczyt, jest szczyt.

 

trochę jak w Bieszczadach^^

 I jest morze, morze, morze.

 Jakieś wyjątkowo spokojne dzisiaj;-)
bezbrzeżne, bezludne, bezcenne.
A ponieważ jesteśmy w Parku Narodowym- również wydmy są nieskażone letniskowym budownictwem.
Ok, to wracamy.
Do dalekiej latarni.

Wycieczka, w domyśle botaniczna, nie byłaby sobą bez botanizowania.

W międzyczasie zmienia się światło, bo jest już późne popołudnie, około 20.

Kwitnie wrzosiec bagienny, Erica tetralix. Kwitnie właśnie w lecie, u nas trochę wcześniej, więc może przedłużać atrakcyjność ogródkowych wrzosowisk- nadawa się na nie:-)

Nie są to najłatwiejsze warunki, widzi się szczątki krzewinek- wrzośca, wrzosu lub bażyny czarnej.

Dlaczego w ogóle rośliny, które u nas spotykamy na torfowiskach, jak wrzosiec czy bażyna, dają radę tu rosnąć?
Bo przy suchym, przepuszczalnym podłożu bardzo pomaga im wysoka wilgotność powietrza.
Wełnianka wąskolistna rośnie nawet w minimalnie zatorfionych zagłębieniach, ale nie spotkaliśmy jej tyle, co w zeszłym roku.

A to cóż to?
Selery?

Chyba selery, nigdy nie widziałam, u nas są rzadkie i chronione.
Widziałam za to kiedyś coś, co w Polce nie występuje, i dałam radę rozpoznać łomkę zachodnią, Narthecium ossifragum. Jest piękna i egzotyczna.

No i w końcu...

 ... przepiękny storczykowaty, jeszcze nieoznaczony.

 Za to tak obzdjęciowany, że duńscy fitosocjolodzy, wyguglawszy nas przez lornetkę, z ciekawości podeszli;-) niestety na tyle dyskretnie, że ich nie zapytałam o gatunek, bo może wiedzieli?

Idziemy, idziemy.
Fotografujemy.

to bieszczadzka wydma:-)

 Latarnia jest daleko, ale jak się do niej idzie, to się zbliża:-)

 A jak nie, to nie.

ten facet latał wte i wewte przez całe popołudnie, indid.

latarnia już tuż tuż, świeci blaskiem odbitym

o tej porze kostrzewy świecą na czerwono

I taka to wycieczka w moherowym stylu.
Ulubiona.
Naprawdę trudno się doczekać na zachód słońca, zachodzi nad morzem po prawej stronie, po 22.

Zachodzi złociście, przepowiada kolejny piękny dzień.
Lepsze to niż upał i komary.
Pozdrówka, Megi.