goście, goście:-)

(goście, czyli ja)
Jak ja się lubię gościć w Rębiszowie na budowie:-)
Spontanicznie zaaranżowało się  DzięKobiet, o czym już na blogach było, ale co tam, jako kronikarz namiętny muszem.
Mglisty był, ciepły i nastrojowy.

(hardo było)

(gdzieś to już widziałam;-))

Dwa lata temu, w DzięKobiet poznałam Inkwi.
Zaiskrzyło i trwa.

***

A później były poranki

 popoudnia,

 Lwówek

 gdzie lwy uśmiechają się jak koty z Cheshire, cokolwiek by nie było

 i ogólna transhumancja.

W praktyce znacząca wałęsanie się po przydrożach i przychaciach.
Znowu tak się porobiło na fotkach, że Dolny jawi się jako kraina ruin i chaszczy, bezzieleniowa i bezludna, pod nieludzkim słońcem.
To oczywiście nieprawda, ale i prawda.

Tak to właśnie wyglądało.

***

A może szybki kąkursik służący podbiciu statów i podniesieniu napięć między blogerami izerskimi?
(bo wiecie, jak to jest...
... ooo, brałabym. Ale ziemi nie ma.
... eee, wolę moje.
... nooo, gdyby nie te drzewa, gór nie widać.
... pfff, takie tam.
... ooooo!!! aaaaach!)
Zawsze lepiej szukać, niż znaleźć. I u sąsiada trawa bardziej zielona.
KTO MA NAJLEPSZE WIDOKI?

No to:
Gajowi?

ZiŁy?

 Sąsiedzi?

to sąsiad Sąsiada

A może Ananda?

zawsze chciałam mieszkać przy pociągu:-)

 Ananda na bank wymiata w kategorii "wnętrze".
I jak nie robię ludziom fotek po chatach (no, czasem sobie trzasnę tajną i nie do publikacji w łazience), tak u niej bez żenady zdokumentowałam prawie cały dom.
Ale nie pokażę. Niech ONA pokaże, no, prosimy. Jest na co paczeć.

Czy też Inkwizycja?

 która to Inkwizycja ma także pczoły na kwieciu

 niedobre, łąkowe i nieleśne saręki

 dumne suki

 i wały permakulturowe, którymi zapewne się pochwali- prosimy, no!

Nie ma za to Kocicy, która po osiemnastoletnim życiu odeszła przedwczoraj za tzw. TM.
Smutno nam. Niektórym smutno.
Postaramy się to naprawić.
(tzn. niedobór kota naprawić)

***

A teraz przestańcie się kłócić, bo najładniejsze widoki mam JA.
Mam je wszystkie.
Mam też Godzinę Na Ziemi W Izerii.

I chociaż to było może pół godziny, to i tak przesadziłam ze zdjęciami.
A później zadzwonił TP, żeby zadzwonić na pożar traw w Małej Kamienicy.
To zadzwoniłam.
A później zaatakował mnie wirus gorączki izerskiego potoku (bo chyba nie Nilu).
Jako i pozostałych uczestników wycieczki.
Ale już się naprawiliśmy.
Zatem
pozdrówka, Megi.
(i do roboty)