trawnik? jaki trawnik??

(dla porządku, uzupełniając trawowe wpisy.)
Już niedługo się zacznie. Szary po zimie, wyleniały, blady, zorany przez krety. Co robić, Droga Redakcjo?

No i po co to komu? Niepotrzebny stres. A miało być tak fajnie... zielony puszysty dywan, leżenie i gapienie się w niebo. Jest wertykulowanie, aerowanie, czesanie, piaskowanie, wałowanie, nawożenie, podlewanie i inne takie rewelacje. 

Na szczęście Droga Redakcja czuwa i u wrót wiosny udzieli nam stosownych porad na licznych portalach. A ja zaproponuję alternatywę zgodną z naturą:

bo trawnik- taki, o jakim myślimy, jednorodny, gładki, jednolicie zielony- nie jest zgodny z naturą. Zaprzecza jej najbardziej podstawowym prawom. Prawu do bioróżnorodności i prawu do sukcesji, czyli zmienności w czasie. W przyrodzie nie ma monokultur. To znaczy, że starając się utrzymać idealny trawnik, dążąc do jego wzorca zafiksowanego w naszej wyobraźni- walczymy z naturą. A ta walka skazana jest na niepowodzenie, bo jeżeli odpuścimy na chwilę- wkradnie się entropia i bioróżnorodność w postaci puchatych mniszków i aksamitnych kretów... niezależnie od naszych podejrzeń, że to na pewno wina sąsiada.

Namawiam do odpuszczenia sobie. Po co nam ten stres w tak pięknej porze roku. 

Oczywiście wszystko zależy od warunków siedliskowych, przede wszystkim od gleby. Na płytkiej, przepuszczalnej, piaszczystej lub szkieletowej można założyć taką murawę:

hm. Mało trawnikowe? Ale to dotyczy naprawdę ekstremalnych warunków, także ekstensywnych zielonych dachów. Na głębszej i żyźniejszej glebie można poszaleć:

i tak dalej... na wilgotnej i żyznej glebie możemy stworzyć świeżą łąkę, bogatą w gatunki:

i tym podobne... więcej łąkowych chwastów, czyli ROŚLIN SPONTANICZNYCH- tutaj.

No ja nie mówię, żeby te murawy wszędzie zakładać... trawnik bywa jak najbardziej uzasadniony. Jako dopełnienie bogatej rabaty, jako odporna na deptanie nawierzchnia. Ale odpuśćmy sobie i jemu i nauczmy się tolerować coś takiego:

ojtam ojatam trochę mchu... też jest zielony i miękki.

Albo:

centuria, tysiącznik, kwitnie mimo koszenia...

Oczywiście miastom murawy zamiast trawników należą się jak psu micha. W końcu zwiększają bioróżnorodność, żywią owady i ptaki, w jakiejś mierze kompensują zachwianie równowagi środowiska. Wizualnie nie ustępują zwykle zaniedbanym i wyschniętym trawnikom:

Jak zrobić?

Jest kilka sposobów:

- zastosowanie sadzonek roślin tworzących murawy- przede wszystkim rozchodników, goździków i macierzanek. Może wymagać rozluźnienia ziemi piaskiem lub żwirem;

- zasiew ekologiczny- na uprawionej, ale nieodchwaszczonej chemicznie glebie wysiać mieszankę nasion traw dostosowanych do lokalnych warunków, zwykle różnych gatunków kostrzew. Rośliny dwuliścienne wsieją się same, a gęsta darń kostrzewy zapobiegnie ich dominacji;

- założenie łąki kwietnej przez obsiew specjalną mieszanką (pod tym linkiem także więcej informacji o zakładaniu i pielęgnacji. Chociaż jestem przeciwna opryskom Roundupem, o tym kiedyś). 

Jak obsługiwać? Bardzo prosto:

- wygrabić wiosną, gdy rośliny zaczną się zielenić. Ewentualnie obciąć zdrewniałe części;

- nie kosić albo kosić 1- 3 razy w sezonie, w zależności od rodzaju murawy;

- nie nawozić.

I wszystko.

Uwaga: jeżeli zależy nam na TAKIEJ łące kwietnej:

to wiedzmy, że TAK może wyglądać tylko w pierwszym roku po wysianiu nasion kwiatów na uprawioną glebę. Maki, bławatki i maruny są jednoroczne i nie znoszą koszenia.

Ale długi wpis.

to dla wytrwałych- TRAWNIKOWY KOSZMAR. LAWN'S NIGHTMARE.

;-)))

pozdrówka, Megi.

PS. Pamiętajcie- zadbany trawnik PUSTYNIĄ EKOLOGICZNĄ!

PS2, dla bardziej wytrwałych: zdjęcia z tegorocznych targów Gardenia w Poznaniu.