Nasza nowa zabawa: ogarnij Ćwirosława!

ĆWIRĆWIRĆWIRĆWIR.
wtf dopiero się zdżemnęłam, o nie.
ĆWIRĆWIRĆWIRĆWIR.
o nie, Kropek, ty gnoju.
ĆWIRĆWIRĆWIRĆWIR.
ODDAWAJ, TY ZŁOMIE KROPKOWANY.
ODDAJ PTAKA!

...

ptak nieuszkodzony, chyba, ale jakoś nędznie wygląda, mokry i mały.

 Wcale nie jak wróbel mazurek.
Co one, małe mazurki, jedzą?

za oknem żar i upał

 Otóż o ile dorosłe żywią się ziarnami, to dzieci karmią owadami. Dla takiego wypadniętego z gniazda malucha (spójrzcie, jakie ma nieurośnięte skrzydełka!)

 odpowiednia jest mieszanka nabiałowa:
- biały ser pełnotłusty 300 g
- glukoza w proszku 30 g (2 łyżki stołowe)
- mąka ryżowa 15 g (l łyżka stołowa)
- mąka kukurydziana 12 g (l łyżka stołowa) 

- Vitaral (Polfa) l drażetka.

Na początku mazurek nie je wcale, bo musi się nauczyć, że ta pęseta czy palec to to samo, co dziób rodzica. Nauka zajmuje mu około dwóch godzin, później już prześladuje ludzi i unoszące się nad nim cienie naglącym ĆWIR.

mazurek na talerzyku;-)

mazurek najedzony i zadowolony:-)))

ĆWIR rozlega się co godzinę od ósmej rano, Ćwirosław jest lepszy od budzika i timera;-)
ciekawe, czy został już ustawiony na pełną godzinę;-)))
Co pół godziny próbuje coś wymusić, ale bez przekonania.
Stan najedzenia Ćwirosława jest łatwy do ogarnięcia- pod przezroczystą skórą widoczne jest wole, wypełnione serkiem mniej lub bardziej;-)
Ćwirosław odwiedził ciocię wet, bo miał przez Kropka zakażone zadrapanie na udzie (stąd jego drugie, germańskie imię- Udo;-))
ale wszystko ok.
Po jednej dobie znacznie wydoroślał i stał się bardzo interaktywny.

 

Przez to jest bardzo kochany^^
jak każdy maluch

...

Ciężki nasz los, co roku jakiś Henryczek, Roman czy Ćwirosław.
Jak tu wyjść z domu, kiedy trzeba karmić co godzinę?
I czy zaczeka na mnie  z lataniem?
Chętnie wypuścilibyśmy go w jakimś mniej zakoconym, bezpieczniejszym miejscu, ale gatunków chronionych nie można przenosić po uważaniu, tylko wypuszczać in situ.

...

Kropek zasępił się, pomyślał i przyniósł na wymianę Apodemusa, żywego. Apodemus polny jednakże został mu odebrany, poddany obserwacji i wypuszczony.

Kropek popadł w stupor i depresję.

Ach, te koty.
Przynoszą myszy w całości i w kawałkach, za chwilę zaczną łapać ryjówki.
Wciąż stanowią zagrożenie dla ptaków- tych uczących się latać i tych, które odbiły się od okna i je zamroczyło (Gwenaelle pisała kiedyś o wstążkach, które zawiesiła w oknach i to pomaga- ja kupiłam w szwedzkim markecie błyszczące kręciołki, ale nie zawiesiłam, więc nie pomaga).
Koty to oczywiste szkodniki- poniżej cytuję z artykułu dot. badań brytyjskich:
"[...] Największym problemem jest zagęszczenie kotów na terenach miejskich. W warunkach naturalnych nigdy do takiego zagęszczenia by nie doszło. To oznacza, że ptaki żyjące w miastach i ich okolicach są ciągle narażone na olbrzymie niebezpieczeństwo. Nawet jeśli poszczególne koty rzadko zabijają, to jest ich tak wiele na tak małej przestrzeni, że mają bardzo poważny wpływ. Właściciele myślą, że skoro ich kot przynosi 2-3 ptaki w roku, to nie ma to znaczenia, jednak muszą zrozumieć, że dzika przyroda jest też poddana innym niekorzystnym zmianom, takim jak utrata habitatów czy zmiana klimatu - mówi Thomas.
Doktor Thomas badała też gotowość ludzi do walki z tym problemem.[...] Właściciele najczęściej nie zdają sobie sprawy z wpływu kotów na środowisko.[...]
[...] pytano też o sposoby ochrony populacji ptaków przed tymi zwierzętami. Wśród proponowanych metody były zakazy posiadania kotów na ekologicznie ważnych terenach lub też nawet w całych miastach, wprowadzenie obowiązku zakładania kotom dzwoneczków lub innych urządzeń ostrzegających potencjalną ofiarę o zbliżaniu się drapieżnika, trzymanie kotów wyłącznie w mieszkania, obowiązek rejestrowania ich, sterylizowania czy nawet pozbawiania pazurów.
Jednym z niewielu realnych rozwiązań jest wyposażanie kotów w dzwonki. Co prawda okazało się, że zwierzęta te uczą się kompensować problem hałasu wynikający z obecności dzwonka, jednak liczba zabitych przez nie zwierząt wyraźne spada.
Doktor Thomas mówi, że innym sposobem mogłoby być przekonanie właścicieli kotów, by nie wypuszczali ich o świcie i o zmierzchu. Wtedy właśnie ptaki są najłatwiejszą zdobyczą.[...]"
Ja bym do tych sposobów dołożyła obowiązkową sterylizację jako metodę ograniczenia przegęszczenia (a jednocześnie kociego nieszczęścia), urządzanie ogrodów tak, aby ptaki były choć trochę bezpieczniejsze (kolczaste, gęste zarośla jako miejsce schronienia i gniazdowania; poidełka i karmniki na odkrytym terenie, graniczącym z roślinnością, która nie pozwoli ukryć się czającemu się kotu) i zabezpieczanie budek lęgowych. Podobno można nabyć obroże emitujące dźwięki odstraszające ptaki, niesłyszalne dla kota i niezależne od jego ruchów, więc lepsze niż dzwonek (przyczajony tygrys nie dzwoni).
Czeba to będzie ogarnąć...
... już mi się nie chce tak ogarniać i ogarniać, muszę się wreszcie wyspać, popaść w stupor itd.
Pozdrówka, Megi.
PS. aaa jeszcze chciałam się wypowiedzieć w kwestii wypuszczania/niewypuszczania kotecków, ale noc ciemna była i zapomniałam.
Otóż tak sobie o tym myślałam w kontekście tutejszych, szwedzkich miast, które, jak powiedział TP, wyglądają na "przygotowane na ludzi" (human- ready, hłe), ale są puste
(no, są puste w sobotnie popołudnie, ale nie w dzień targowy)
pomyślałam otóż, że teraz z domu to się wychodzi PO COŚ
po zakupy, po- biegać w fukcjonalnej odzieży, po- jeździć na rowerze, po...
a "jak byłam mała", to z domu się wychodziło ot tak, z ciekawości, bo na dworze było fajnie
jęsało się i wałęsało do ciemności, spotykając takich samych dzieciaków, a później nastolatków.
Wychowała nas okolica, nie rodzice.
Koty tak robią do tej pory
z radością wychodzą i wracają, jęsają się i wałęsają
a jakie są zadowolone, kiedy odwiedzimy ich świat! jak wszystko nam pokazują i z radości wbiegają na drzewa!
Ponieważ pamiętam tamto piknięcie radości przed wyrwaniem się w świat
nie miałabym serca im tego odebrać.
A w ogóle to oczywiście VegAnka została mamusią Ćwirosława
i jej się należą słowa uznania za ogarnianie.
Tupaja faktycznie pisała o kotach i ptakach- wpis i dyskusja bardzo ciekawe, miałam zalinkować, ale też mi umknęło.
To wam jeszcze pokażę... sposób Fossa i Puszkina na upał.

Zawsze w przeciągu;-) ciekawe, czy jeszcze do wykorzystania w tym roku.