radosne ogrodowanie

Na przekór blue monday- jeżeli takie coś istnieje, to dla mnie dziś jak najbardziej. Rzadko choruję, ale jak już, to z przytupem. Ani pracy skończyć, ani zacząć, ani czytać, ani pisać. A tak sobie lubię myśleć- jakbym była chora, miałabym czas...

Sprawdziłam- nie było. Przez cały sezon ani słowa ni zdjęcia z tego ogrodu, jakoś tam reprezentatywnego dla "aktualnych trendów".
(ludzie mówią: ogród małoobsługowy poproszę. I taki, żeby przez cały sezon coś kwitło. I żeby zawsze był piękny.)

Odpowiedzią jest ogród bylinowy z kwitnącymi krzewami.
W tym przypadku: dawniej iglakowy, otoczony żywopłotem z ligustru, z trawnikiem na środku. Obecnie ubrany w rabaty, a każda inna- różana, łąkowa, kosaćcowo- liliowcowa, hortensjowa. Że wieś tańczy i śpiewa? trochę tak, ale to jest też odpowiedź na pytanie: jak zrobić komuś jego ulubiony ogród, nie musząc go (ogrodu!) bardzo nie lubić przy okazji 😏

Ogród bylinowy ma, przyznaję, jeden słaby czas. Na szczęście jest to również czas kwitnących magnolii, które odwracają uwagę od nędzy na rabatach.

Troszkę tęskni się?

Na szczęście również poprzedniej jesieni pomyśleliśmy o wsadzeniu setek cebulek.

Narcyzów w liliowcach.

Na zdjęciu to jakoś specjalnie nie powala, ale światło sączone przez młode listki, wesołe kwiatki i ich zapach są w sumie bardzo przyjemne.

 Tulipanów w różach i w łące.

Pierwsze tulipany były bladoróżowe, później zakwitły czerwone i fioletowe.

Świetną robotę robią zimozielone seslerie (błotna i Sadlera)

szybko startujące trzęślice

i trzcinniki.

 I innych- szafirków, hiacyntów, cebulic- wszędzie, gdzie się dało.

 Ogród, świetlisty wiosną,

szybko zacienia się i gęstnieje na obrzeżach. Kolejnym krokiem dokonywanych zmian powinno być radykalne prześwietlenie otaczającego go iglakowiska, usunięcie żywopłotu i przesłonięcie granic w inny sposób, ale na razie cieszymy się światłocieniem na bylinowych rabatach i ich bujnością.

Rabata łąkowa- seslerie, trzcinniki, trzęślice, czosnki, krwawniki, szałwie oms-zone, borówki wysokie (zastany element użytkowy), kosodrzewina (coś na zimę...)

Naprzeciw niej rabata różana- róże okrywowe 'The Fairy' i 'Fairy Dance', rosplenica japońska, gaura Lindheimera.

Na innych rabatach kwitną liliowce

 jeżówki

zioła

 i lawenda.

W środku lata zdarza się moment

kiedy róże kończą pierwsze kwitnienie, trzcinniki na rabacie łąkowej złocieją, a szałwie przekwitają.

Jednocześnie wykłaszają się rosplenice, zakwitają gaury i spokojnie możemy czekać na drugie kwitnienie róż 😍

 Tym spokojniej, że wciąż mamy hortensje! niebędące co prawda bylinami, ale prawie jak.

 Zielony cień w środku lata okazuje się prawdziwą zaletą.

 Kwiatów jakby trochę mniej, ale wytrwale kwitną rośliny sezonowe.

 I tak aż do pięknej późnej jesieni.

Dosadzamy czerwone tulipany i tak się to kręci.

Powiem wam tak. Roboty po dwóch latach od założenia jest przy tym bardzo mało. Pielęgnacja trawnika, bo tak, ale można to ograniczyć.

Obecnie: regularne koszenie, wyczesywanie, nawożenie

wiosenna i jesienna wertykulacja.

 Przycinanie przekwitłych kwiatostanów, nadmiernie wybujałych pędów.

I finito. Żadnych oprysków, nawożenia i innego cudowania. W sezonie, bo wiosną zrobimy solidne cięcie i sprzątanie.
Nikt mi nie powie, że ogród (w przewadze) bylinowy jest obsługowy, wymagający, trudny. Wygląda jak bajka, wybacza niedostatki pielęgnacji, jest samą radością.
Po prostu siądź i patrz.
Aha- powierzchnia ok. 1000 mkw, gleba piaszczysta, ekstensywny system nawadniania.

Niektóre zdjęcia (jak to powyżej) są autorstwa Roberta. Na moje nowe nie ma co liczyć (zrobiłabym zdjęcie, ale nie wiem, gdzie to się włącza), ale na kolejne posty ogródkowe- jak najbardziej. Trzeba się spieszyć przed kolejną wiosną 💚
Pozdrówka, Megi.