post testowy

albo test postowy.
Bo post poprzedni (postpost;-p prepost?) nie wyświetlał się wam w zajawkach uparcie, to się zdarza, ale nie przez kilka dni, i dalej nie.
hmhmhm.
Może trzeba coś zapłacić?
Macie jakąś wiedzę?

***

Testowy post, bo o teście- PRZEJDZIE CZY NIE PRZEJDZIE?
(Drogę)
Kto zapytał, ten wie, że nie przeszła.
Kocham butki, ale one nie kochają mnie.
Nawet chodzone butki dobrej firmy, co organizuje łokatony.
(niech Agata nie mówi, że to nie są buty na 20 km, bo tyle to i w trampkach przechadzałam byłam)
W każdym razie butki chciały mnie zabić
i poddałam się w połowie trasy.
Ale tam.
NAWET MNIE NIE MUSI SIĘ WSZYSTKO UDAWAĆ;-)

***

Pragnęłam pięknego spaceru w pięknych krajobrazach, i taki był.
Zaczął się w Lwówku, który ma długą historię, wiele zabytków i podobnież najlepiej zachowane mury miejskie ever.

Ma też chujowe jałowce

NIE OGARNIAM O_O

i cudowny, znany mi z wcześniej sklep koło rynku (zwanego Placem Wolności), którego to sklepu NIE ZWIEDZIŁAM i teraz kminię, kto i kiedy mnie tam zawiezie, i rekompensuję sobie na allegro.
(pożałowałam ze trzy razy, że nie zwiedziłam)
Krajobrazy więc były porywające

Jeszcze niewiele drzew się barwi- kwestia pogody, długo było wilgotno i pochmurno.

Prawdziwa Droga:-)

Jabłoń i jabłoń.

Jak latem:-)

Pomnikowy przydrożny dąb.

Znowu lato:-)

A tu babie lato, widzicie?

I tu.

I tu.

i tu?

A tu- muszla.

 Ten świerkowy żywopłot jest dla GAI- ładny, prawda?

 Oto efekt niefachowego cięcia (przy drodze do Niwnic przy podwyższaniu koron drzew pracowała ekipa, która popełniała wszystkie możliwe błędy)- podcięty konar obłamał się pod własnym ciężarem, uszkadzając tkanki pnia.
(wiecie, jak to dobrze zrobić? metodą "na trzy", inaczej "bdb"- podcinając od spodu BLIŻEJ pnia, następnie odcinając DALEJ i obcinając BLIŻEJ kikut)

Magiczna, "nie do opowiedzenia" (istnieje, niestety, taka wredna i hipokrytyczna reklama regionu- ale i gorzka replika) nostalgia Dolnego Śląska trwa zaklęta w domach i obejściach Radłówka i Niwnic.

Oczywiście, zdaję sobie sprawę, co ja paczę-
na biedę i beznadzieję, ciężką pracę i brak perspektyw, kompletną ruderię.
Dla mnie to autentyczność i ślady przeszłości, dla ludzi, którzy tak żyją- nawet nie wyobrażam sobie tej przepaści.
Każdy w miarę ogarnięty pensjonat, knajpa, sklep jest inną rzeczywistością, wyspą w morzu zapaści.
A ja się cieszę urodą tego znikającago świata, znikającego pod styropianem i chemicznymi kolorami, bo jak już ktoś remontuje lub buduje, to byle dalej od przeszłości.
Jestem niedobra;-p

***

niedobre to są butki.
I Stowarzyszenie Promocji Sportu, co wyjazdy kijkowe na Drodze Św. Jakuba organizuje, bo skasowało mnie na całe 75 zeta, nie bacząc, że dojechałam i odjechałam z TP.
Znaczy zawłaszczyli na cele statutowe kasę za bilety w obie strony, z przesiadkami, mętnie to tłumacząc.
o nie.
W pierwszej chwili miałam zamiar to piznąć w cholerę, obrócić się i wydać w owym sklepie (pożałowałam po raz drugi), ale ten spacer... i pogawędka z Agatą...
ale ostatni raz.
Niech sobie sami ten sport promują.
Zwłaszcza że gnają jak potłuczeni, żeby zdążyć na pociąg (I TAK nie zdążyli, har har), ani zdjęcia, ani pajęczynki, ani zabytka nawet nie doświadczywszy.
Toteż jak TP przyjechał po mnie i Agatę (tak! moją solidarną i lojalną Agatę!) pod kościół w Niwnicy, to już sobie pozwiedzaliśmy tak, jak lubimy, co prawda samochodem i pod presją zapadającego zmroku, ale jesając się radośnie.
Bo nostalgia i ruderia Dolnego Śląska pełna jest perełek.
Takich jak romański (!!!) kościół w Niwnicach (o, teraz widzę, że trzeba było jeszcze zajechać do zespołu pałacowego i dworskiego, do nadrobienia).

Ach:-)

I Nawojów Łużycki (- Nawojów Łużycki? mówi ci to coś? - coś mi mówi... - wiem!)
Zacytuję mocne słowa Hannibala Smoke, zatytułowane znamiennie- Kraina Ślepców:
"Nawojów Łużycki. Kto słyszał o tej miejscowości? Kto, jadąc z Lubania do Nowogrodźca, zatrzymał się tu, chociaż nacisnął pedał hamulca? Zapewne nikt, bo Nawojowa na mapie turystycznej Dolnego Śląska praktycznie nie ma. A być powinien, choć bryła kościoła, zwykle sztandarowego zabytku na prowincji, jest wyjątkowo bezbarwna.
Godne politowania to jednak wytłumaczenie, dlaczego nie ma kierunkowskazu, nie ma tablicy informacyjnej o fenomenalnym skarbie kulturowym liczącym 442 lata! Nie da się tego usprawiedliwić przeoczeniem w obfitości zabytkowej architektury w regionie, bo przecież tutejsze renesansowe krużganki na Dolnym Śląsku są najpiękniejsze. Jak to możliwe, że je potraktowano jak wstydliwe, kościelne zaplecze, na które nie wypada zaglądać? I tu dochodzimy do specyfiki regionu, bo właśnie takie absurdy do niej należą.
Dawny dwór rodu von Tschirnhaus w Nawojowie wraz z unikalnymi krużgankami został wzniesiony w 1571 roku. W 1945 roku został zniszczony przez Armię Czerwoną i po dwóch dekadach w części odbudowany z przeznaczeniem na kościół. Reszta do dziś pozostaje trwałą ruiną. Jakimś cudem krużganki przetrwały. Nie znamy utalentowanych twórców rzeźbiących w piaskowcu. Dwie kondygnacje, 16 arkad, herby znamienitych śląskich familii - to widać. Gorzej z kariatydami, których instrumenty z biegiem lat zaczynają być anonimowe. O właścicielach dworu z inskrypcji zatartej na pękającym portalu niczego już się nie dowiemy. Jesienią tego roku prowadzono tu prace remontowe. Niszczejących krużganków jednak nie dotyczyły…"

No cóż... jest, jak napisał.

Obywatel Pies. Widzieliście jasną błyskawicę na trzecim zdjęciu z Nawojowa? To ta miła szczeżuja:-)

Taki jest Dolny Śląsk, Najpiękniejsza Katastrofa Świata, Cicha Apokalipsa, Zapomniana Cywilizacja (nie wymyśliłam, to tytuły filmów Hannibala).

Tak, możne podejść inaczej- ginie to, co nietrwałe, rządzi wieczna przyroda.

Ale wolałabym, żeby w pierwszej kolejności przyroda zajęła się styropianem.

***

A Lubań bardzo ładny.

Pokutuję sobie za niepowodzenie kijkowe.

A tu z Agatą^^

Pozdrówka, Megi.

Ęter, ęter- i do ZOBACZENIA!