Rajski ogród.

Gdybym miała opowiedzieć o moim ulubionym ogrodzie… który nie byłby Łąką… to opowiedziałabym o Sadzie.

W bieli i różu.

W rzędach.

Otoczonym murem, jak w Roman de la Rose. Bo Sad to archetyp ogrodu. Obraz Raju z Drzewem Poznania. Obraz Złotego Wieku:

Ze światłem i cieniem. Z konstelacjami mniszków. Z trawą płynącą pod stopami. Z płatkami kwiatów złapanymi w pajęczyny.

Uporządkowany, celowy, pożyteczny kawałek rzeczywistości w ludzkiej skali pośród zamętu świata.

Jak tutaj- pod nieoswojonymi górami.

I tutaj- zdjęcia zrobione w środku miasta, koło budynku Radia i Telewizji we Wrocławiu, przy ruchliwej wylotówce.

Ten kontrast urzeka.

Nie tylko owocowe drzewa mają miejsce w  sadzie, jest cała grupa, które nazywam  na projektowy użytek „pseudoowocowymi”- ozdobne jabłonie, śliwy i wiśnie.

A oto rzadziej używane.

Świdośliwa, Amelanchier sp.- ma same zalety. W kwietniu zwraca uwagę jej obfite kwitnienie, dzięki któremu jawi się w ogrodzie jak biała chmurka, i delikatny, orientalny pokrój wielopniowego drzewka. Poza tym, na co przedstawię dowody zdjęciowe w swoim czasie: ma ozdobne,  jadalne owoce i fantastycznie przebarwia się jesienią. Większość gatunków mieszka w krajach bałtyckich, w Kanadzie i w Azji. Nie przemarza, nie choruje, jest „prawie- rodzimym” drzewem.

Czeremcha zwyczajna, Padus avium- rodzime drzewo okrajków lasów. Najwcześniej rozwija liście, kwiaty w długich gronach pachną migdałowo, cierpko.

U nas już obie przekwitły, ale zakwitło coś takiego- ZAGADKA (chyba muszę wprowadzić nagrody;-):

CO TO? Niewielkie drzewko o przewisających gałęziach, z rodziny różowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej.

Pozdrówka, Megi.

Kate z Williamem niech się schowają;-]

bo nie ma to jak najlepszy ślub w całej wsi, o którym legendy krążyć będą przez wieki...
I nasz skromny udział.
Do listy moich "prac"- projektant ogrodów, ogrodnik, wykładowca, pracodawca, handlarz starzyzną i skorupami, specjalista od zadań trudnych i niemożliwych, ochroniarz przyrody (o czym niebawem)- mogę dołożyć spokojnie:

OGARNIACZ  FLORYSTYKI  ŚLUBNEJ;-)))

bo w obliczu wspomnianego wyżej ślubu, poganiana uciekającym czasem, wpadłam na pomysł zatrudnienia florysztuki i Pewnej Alicji do wykonania dekoracji kwiatowych.
Florysztuka wymyśliła, z Alicją zrobiły, z Alicją i Jarem powiesiły.
I oto efekty:

podoba się? Mnie bardzo. Słodkie, romantyczne, roślinne, proste, delikatne.

Zasłużyłyśmy na pochwałę Matki Panny Młodej: wszystko jest tak, jak powinno być.

To piękne słowa w dniu ślubu. Pięknie jest wpasować się w czyjeś marzenia.

Zresztą słońce, niebo, kwiaty- to był perfect day:

Wiśnia piłkowana 'Kanzan', Prunus serrulata 'Kanzan' w pełni kwitnienia.

Kalina Burkwooda i laurowiśnia w BIAŁYCH kwiatach i odświętnych zapachach.

I jeszcze COŚ zakwitło- a to zagadka dla was:

???

I korzystając z chwytliwego tytułu posta, no i żeby się trochę odpustaczyć i nie samochwalić- z innej beczki.

Rocznica Czarnobyla nam minęła niedawno, i antyatomowy protest, też w bieli:

Tu jeszcze jeden link.

Z atomem mam pewien problem- jestem na tyle stara, że pamiętam ze szkoły, jak w razie ujrzenia rozbłysku i grzyba należy to i owo, a generalnie czołgać się w stronę cmentarza;-/

Nie tylko ja śnię atomowe sny o drugim słońcu i miękkich płatkach popiołu...

Z drugiej strony- obecnie jest reklamowany jako bezpieczne i czyste źródło energii.

Edit: tak naprawdę atom to BRUDNA I NIEBEZPIECZNA energia. Tylko ten brud jest gdzie indziej, tam, gdzie go nie widzimy- na plażach Somalii, w Morzu Północnym... A niebezpieczeństwo zagrozi nam, nie np. Niemcom, którzy swoje atomówki pozamykali... i nie Szwedom, którzy od Niemców kupują brudną węglową energię, oszczędzając swój piękny i czysty kraj. Jeżeli mówimy o miejscach pracy, to więcej ich stworzylibyśmy przy budowie elektrowni wiatrowych. Jestem przeciw atomowi. To tak w nawiązaniu do komenta gdzie indziej.

A problem polega na tym, że dopóki ludzie będą widzieć jakieś światło w tunelu i alternatywę, to się nie opamiętają w konsumpcji. Atom nam to umożliwia. Powinniśmy sobie wreszcie powiedzieć: nie ma czekoladek i więcej nie będzie! Trzeba zacząć oszczędzać i się odzwyczajać!

I wolałabym, żebyśmy przestali liczyć na atom, GMO, gaz łupkowy i co tylko.

A zaczniemy oszczędzać dopiero wtedy, gdy nie będzie nas na energię stać...

Ojtamojtam. Cieszmy się wiosną:

Pozdrówka, Megi.

Aha. Koniecznie zajrzyjcie do florysztuki, pewnie zaraz wstawi zdjątka dekoracji:-)

Biały ogród.

Trudno nadążyć za wiosną. Zakwita i przekwita popędzana burzami, pomarańczowymi i białymi iskrami na nocnym niebie. Zmienia się od pustynnego wiatru do wilgotnej ciszy. Przyloty ptaków zapisują jej kroki, każdy deszcz zamienia się w zielony cień.

W ogrodach przekwitają magnolie. Moje typy, do posadzenia i zakwitnięcia w przyszłym roku:

Magnolia Loebnera, Magnolia x loebneri. Zdecydowanie bardziej egzotyczna i wysmakowana od narzucających się kolorem i nieciekawą formą kwiatów Magnolia liliflora.

Taka orientalna.

A jeżeli, tak jak ja, uwielbiacie starą Solange’a, to może jej piękna odmiana ‘Rustica Rubra’? ukoi tęsknotę za różem, jej kwiaty są jak filiżanki, mięsiste, grube płatki można by jeść:

Przy okazji- w budowie kwiatów dokładnie widać pierwotność formy, skrętoległy układ płatków- przekształconych liści. Magnolie to najdawniejsze okrytonasienne. Patrząc na nie wyobrażam sobie trzeciorzędowy las, z metasekwoi i paproci, bez traw…

W ogrodowym grądzie paprocie- pióropusznik strusi, Matteucia struthiopteris:

W grądzie leśnym i parkowym się zazłociło, ziarnopłony  zastąpiły kokorycz, zawilce żółte- te gajowe, czosnek niedźwiedzi zaraz zakwitnie:

I bardzobardzo grądowa roślina- gwiazdnica wielkokwiatowa, Stellaria holostea:

A tak pewnie wyglądał ogród  na Wyspie Księcia Edwarda. Ten zapomniany i opuszczony. Bo narcyzy są wieczne:

Wiosenny ogród jest świąteczny, ubrany na biało- wczesne mieszańce różaneczników mają też biało kwitnące odmiany:

Oczywiście biel kwitnących drzew owocowych jest teraz jak najbardziej obecna:

Ta grusza to azjatycka Nashi, warto posadzić, owocuje nawet taka mała, a owoce ma fantastyczne, soczystochrupkie.

Białe kwiaty kocham najbardziej, a jeśli są pachnące…

Tak jak kalina Burkwooda, Viburnum x burkwoodii…

… cały ogród i dom nasycająca zapachem lilii…

… to jest to rewelacja.

Białe, białe, białe.

Oprócz tych wszystkich fotek zdążyłam jeszcze zrobić pisanki;-] ale nie wyszły takie ładne, jak zeszłoroczne Saturejki:

 pozdrówka, Megi.