loppis, antikt och kuriosa

Lubię loppis, lubię go nawet na fejsbuku;-) Jest jednym z elementów skandynawskiego stylu życia.To coś pośredniego między second hand, targiem staroci, antykwariatem... ale specyficzne. Często są w dużych halach, np. prowadzone przez organizacje charytatywne.

Równie często w klimatycznych, stodolastych czy oborzastych wnętrzach na zapadłych wsiach, do których przez kilkanaście km prowadzą handmalat drogowskazy, pies z kulawą nogą dociera tam raz na ruski rok, a jeżeli czegoś nie kupisz, to spokojnie zrobisz to w następne wakacje. Przedmiot na ciebie poczeka, to nie allegro. Niepojęta jest jedynie ekonomia tych przedsięwzięć.

Godziny otwarcia są równie dziwne i niepojęte.

Przed tą oto tablicą czekaliśmy 10 minut na zakończenie przerwy lunchowej, a po tym czasie pan poinformował nas, że w ogóle dzisiaj stangt. Kto zgadnie, JAKI TO BYŁ DZIEŃ I KTÓRA GODZINA? (nie niedziela;-))

A największą egzotykę wszechczasów zaliczyliśmy odwiedzając loppis w polu

pilnowany jedynie przez koty

w którym zrobiliśmy samoobsługowe zakupy, wpisaliśmy je do zeszytu- proszę zwrócić uwagę na moją znajomość szwedzkiego;-)))- a korony wrzuciliśmy do puszki. I odjechaliśmy, obserwowani przez koty zawiedzione, że tacy zabawowi pańciowie pojechali.

Co kupiłam? Co można kupić? eee... moje zakupy zostały zapakowane w gazetki, zanim je fotnęłam. Ale... wszystko. Od używanych ubrań, garów, plastikowych misek, po zacne zabytkowe sprzęty gospodarstwa domowego, cenne platery i serwisy, niezwykłą szwedzką porcelanę, ceramikę i szkło (Jie, Hoganas, Rorstrand, Mariestad, Gefle, Orrefors, Ekeby- nazwy istotne dla takich napaleńców, jak my). I właściwie wszystko, oprócz cenionej przez Szwedów ichniejszej porcelany i ceramiki właśnie, w cenach wstrząsająco konkurencyjnych wobec naszych targów staroci, młynów itp.... Kiedyś kupiłam dwa osiemnastowieczne talerze za 20 zeta.

Więc muszę się opędzać od tych okazji i twardą być, bo mój dom rychło uzyskałby status loppisu;-) a i tak jest blisko. Np. takie coś:

duńska porcelana, 80 koron (1 SEK= 0,45 PLN), czemu nie? BO NIE. Kolejna durnostojka.

Ale takie coś... zawsze mnie wzrusza i dziwi.

Wielkie ilości starych książek w jednym miejscu (też w malutkiej wsi o_O)

Stare mapy.

Dziewiętnastowieczne książki. 

A w środku...

Kocham wszelkie mapy, jeździć palcem po mapie, przekładać mapę na teren, porównywać mapy, rysować mapy, czytać mapy, odwracać mapy do góry nogami, żeby sprawdzić, w którą stronę skręcić... z GPSem tego nie zrobisz;-) a co dopiero TAKIE mapy. Jakkolwiek by były nieprzydatne i nieaktualne. Jakie są piękne.

A pod okładkami książek...

Myśli. Notatki. Wiadomości na liściach. Butelkowane listy z przeszłości.

Wypracowane grafiki.

I ceny, pod podpisami dawnych właścicieli (same podpisy to extrasy!):

No, maksymalnie 130 za jakieś cztery tomy czegoś;-) To JAK ja mam nie kupić? Odmówić sobie kawałka historii na własność? Chociaż te półki też się uginają...

Nie było o ogródkach? no, znowu nie. Obiecuję poprawę i powrót do przyrody, która tutaj fascynuje mnie tak samo, jak życie. Jak ktoś ma ochotę, to zapraszam na zakupy, niekoniecznie w loppisach. 

A dla ogrodników- patent na ogródek z lat 40- tych XX wieku:

i ogrodowy przepis:

Prawda, jaki prosty? 

Pozdrówka, Megi.

EDIT:

Ach, widzę, że temat zaskoczył i wciągnął, to ja też pociągnę;-)

Antik i kuriosa to bardziej wyrafinowana, ułożona i droższa wersja loppisu:

Są tam prawdziwe antyki:

No i ja NIE JESTEM taka znowu zakupoodporna. Dzisiaj zachwyciło mnie krzesło:

zwykłe, odrapane, ogrodowe krzesło. I gdyby nie cena- 1 300, może bym stargowała do 1 000- to bym ten kawał blachy targała do bagażnika:-)

A w swoim czasie robiliśmy tu naprawdę duże zakupy, z myślą o allegro. Ale nie wypaliło, bo, jak to na allegro, nikt nie chciał tych piękności kupić, nawet tanio. Popatrzcie np. na rękodzieło na allegro, nie opłaca się dziergać. 

To zrobię tak: jesienią, jak się ogarnę, znajdę zdjęcia, będę wystawiać starocie na blogu z sugerowaną ceną. Skomentujesz- kupujesz. Dobrze?