Obfitość.

Tak można określić to, co się dzieje w przyrodzie. Dużo słońca, dużo ciepła, dużo kolorów, ciągle dużo kwiatów i owoców.
Obfitość form i barw.

Robiliśmy zakupy w szkółce Byliny Świerk (kiedyś też myślałam, że sprzedają byliny ORAZ świerki) i Adam Świerk miał chwilę czasu, żeby nam pokazać kilka ulubionych nowości. To się podzielę.

Nachyłek, Coreopsis 'Limerock Ruby'. Kwitnie od sierpnia, i ciągle kwitnie.

Żurawka, Heuchera 'Georgia Peach'. Niesamowity, jasnoczerwony kolor nie przeszkadza jej być trwałą byliną o liściach dużych jak dłoń (a zwykle im żurawka bardziej zwykła, tym stabilniejsza).

Płomyk plamisty, Phlox maculata 'Natasha'. Też sobie jeszcze kwitnie.

Rdest Polygonum amplexicaule 'Black Field'. Wyrasta do 1 m, piękny do półcienia.

Pluskwica (świecznica) groniasta, Cimifuga racemosa. Pachnie słodko, liliowo.

Krwawnik pospolity, Achillea millefolium 'Purpurglut'. Taki zmienny.

Tojeść orszelinowata, Lysimachia clethroides. Dobra do ogrodowego lasu.

Aster 'Kardynał Tarcissio Bertone', wyselekcjonowany w Dobromierzu. Rośnie nie za duży, nie pokłada się i ma kardynalski kolor!

A otóż wspomniana OBFITOŚĆ, widoczna w bogactwie wzorów liści żurawek

w zestawieniach barw, puszystości traw i ilości TEGO WSZYSTKIEGO, co wyrosło w ciepłej porze

taaak, ten kolor letniego nieba to właśnie zakwitnięte ostróżki Excalibur Light Blue:-)))
I jeszcze pomysł na posadzkę do ogrodowego lasu z tej szkółki, również przeze mnie często używany- obsadzenie stosownymi bylinami:

(w kolejnych planach: bergenia, kiregenszoma, zawilec japoński).

Takoż i w Ogrodzie Zet obfitość. Bujność zieleni, masa kwiatów, bogactwo zbiorów.

Obfitość owoców zainspirowała psa:

przy czym jadł TO:

a nie TO i TO:

Kto zgadnie, czym jest pierwsze, drugie i trzecie?
Posadziliśmy w Zet trochę roślin

na przykład obsadziliśmy SKALNIAK.

i wiem, że nie poraża, ale...

... skalniak musiał tam być. Bo ten duży głaz na środku pod śliwką stał jak..., nie do ruszenia, i prosił się o obsypanie ziemią, i uczynienie mu kontekstu. Ja tam skalniaków nie lubię, a i Osadnicy po przygodzie z plewieniem drobniutkich bylin przekonali się do zmian. Zmiany polegają na obsadzeniu powyższej góry delikatnymi, powietrznymi trawami i roślinami o drobnych, białych i fioletowych kwiatach- szałwią omszoną, hyzopem, nachyłkami, rosplenicą, prosem, śmiałkiem, turzycą 'Frosted Curls', werbeną patagońską, gaurą, mikołajkiem, ostnicą... i co tam jeszcze... a, dosadzone zostaną derenie Kelseya i budleja skrętolistną.

Zobaczymy w przyszłym sezonie.

Na pewno będzie dobrze.

Tak w ogóle to mnie zainspirował pewien komentarz... o tatrzańskim skalniaku... kto się przyzna?

I jeszcze ciekawostka z Ogrodu Zet:

Powtórnie zakwitła kalina japońska, Viburnum plicatum. Nie wiem, czy wspominałam kiedyś o tym niezwykłym, ulubionym krzewie o kwiatostanach nanizanych na rozpostarte szeroko gałęzie, kwiatach wytwornych, pokroju majestatycznym, a jesiennym przebarwieniu imponującym:

No i to tyle na dziś:-)
A Małe Moho czuje się dobrze, urosło i przestało się rozmazywać w przestrzeni i na zdjęciach:-)))
Pozdrówka, Megi.